Прылада

Прылада або прыбор — спецыяльнае прыстасаванне, механізм, снасць, апарат, прызначаныя для выканання пэўнай работы (напрыклад, вымярэння, рэгулявання, кантролю, награвання і г.д.).^[1]

Гл. таксама: прыладабудаванне, вымяральныя прылады.

У шырэйшым сэнсе «прыладай» (адз. л.) могуць называць наогул усякае прыстасаванне для выканання нейкай работы або дзеяння (прылады працы, прылады вытворчасці, сельскагаспадарчыя прылады), а «прыборам» (адз. л.) або «прыладамі» (мн. л.) могуць называць набор або камплект прадметаў для выканання аднаго працэсу, напрамку работ (напрыклад, чарнільны або сталовы прыбор, рыбалоўныя або спартыўныя прылады).

У Беларускай савецкай энцыклапедыі (1969—1975) гэты тэрмін у яго вузкім значэнні даецца толькі як «прылада», у Руска-беларускім політэхнічным слоўніку (1997—1998), складзеным у Інстытуце мовазнаўства НАН РБ — выключна як «прыбор»; у Тлумачальным слоўніку беларускай мовы (4-е выд., 2005), складзеным у Інстытуце мовазнаўства, і ў Беларускай энцыклапедыі (1990-я — 2000-я гг.) тэрміны «прылада» і «прыбор» даюцца як раўназначныя, але вытворныя тэрміны даюцца толькі для варыянту «прыбор».

Зноскі

1. ТСБМ-2005, С.508,513; БелСЭ, Т.8, С.598,599; БелЭн, Т.13, С.55,69.

Літаратура

• Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 8. Паддубнікі — Рабкі / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1975. — 676 с.: іл., карты.
• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Тлумачальны слоўнік беларускай мовы. — 4-е выд. — Мн.: БелЭн, 2005.