Лоўчы надворны літоўскі

Лоўчы надворны літоўскі (польск.: Łowczy nadworny litewski) — прыдворная пасада ў Вялікім княстве Літоўскім, якая існавала ў XVI-XVIII стагоддзях.

Гісторыя

Традыцыю надаваць сваім прыдворным пасаду лоўчага надворнага літоўскага запачтакаваў кароль Жыгімонт ІІІ, але канчаткова аформілася яна пры Уладзіславе IV. Першапачаткова гэтая асоба — заступнік лоўчага вялікага літоўскага — павінна была сачыць за лясамі, у якіх паляваў вялікі князь, павінен быў ствараць паляўнічую службу са спецыялістаў па драпежных паляўнічых птушках, кіраваў правядзеннем паляванняў манарха. З часам гэта была ўжо проста асоба, якая была блізкім сябрам караля, ягоным таварышам па паляваннях, гульнях і іншых забавах тагачасных манархаў.

У XVIII стагоддзі пасада лоўчага надворнага літоўскага трансфармуецца ў звычайную намінальную ганаровую пасаду для прыдворных саноўнікаў без пэўных функцый, якія атрымліваі яе на знак асаблівай ласкі караля.

Асобы, якія займалі гэтую пасаду

• Станіслаў Залеўскі (1593)
• Марцін Жук (1597)
• Герхард Міленхайм (да 1673)
• Вільгельм Міленхайм (1677-1697)
• Багуслаў Вольбэк (1697-1699, 1717-1722)
• Карл Генрых фон Лейбніц (1699-1706, 1710-1715)
• Самуэль Казімір Швыкоўскі (1707)
• Сымон Забела (1707-1709)
• Генрых фон Вайсэнбах (1723)
• Георг Карл фон Вайсэнбах (1726-1729)
• князь Аляксандр Юзаф Сулкоўскі (1729-1762)
• граф Карл Адольф фон Бруль (1762-1763)
• граф Генрых Альберт фон Бруль (1763-1764)
• граф Міхаіл Аляксандр Ронікер (1764-1765)
• Юзаф Быстры (1765-1774)
• Францішак Боўфал-Дарашкевіч^[d] (1774-1790)
• граф Захар Ганскі (з 1790)

Гл. таксама

• Лоўчы вялікі літоўскі

Літаратура

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
• Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
• Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.