Лонданская школа эканомікі і палітычных навук

Лонданская школа эканомікі і палітычных навук (англ.: The London School of Economics and Political Science, LSE) — падраздзяленне Лонданскага ўніверсітэта. Школа заснавана ў 1895 годзе. Дэвіз школы «rerum cognoscere causas», прыняты ў 1922 годзе, азначае «спазнай прычыну рэчаў».

Лонданская школа эканомікі і палітычных навук (LSE)
The London School of Economics and Political Science
Арыгінальная назва	The London School of Economics and Political Science
Дэвіз	лац.: rerum cognoscere causas
Заснаваны	1895
Дырэктар	Грэг Калхун
Студэнты	9 218
Бакалаўрыят	4 177
Магістратура	5 038
Выкладчыкаў	~ 1 300 (45% не з Вялікабрытаніі)
Краіна	Вялікабрытанія[1]
Размяшчэнне	Лондан
Юрыдычны адрас	Вялікабрытанія, горад Лондан, Houghton Street
Сайт	lse.ac.uk
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Лагатып

Навучальны кампус Лонданскай школы эканомікі і палітычных навук, Хагтан-стрыт

Рашэнне стварыць школу было прынята 4 жніўня 1894 года чатырма фабіянцамі за сняданкам у Бора Фарм (Borough Farm) каля Мілфарда (графства Сурэй) — Беатрысай і Сідні Вебамі, Грэмам Уолесам і Джорджам Бернардам Шоу^[2].

У 1900 годзе ЛШЭ далучылася да Лонданскага ўніверсітэта на правах факультэта эканомікі і да сённяшняга дня застаецца спецыялізаваным навучальна-даследчым інстытутам, адзіным такога роду ў Вялікабрытаніі.

Хутка развіваючыся ў наступныя гады школа размясцілася ў самым цэнтры Лондана на Клэр-Маркет і Хагтан-стрыт. У 1920 годзе першы камень у падмурак Старога будынка на Хагтан-стрыт заклаў кароль Георг V.

У гады Другой сусветнай вайны школа пераязджала часова ў Кембрыдж.

У паваенныя гады школа ўвесь час пашыралася, па-ранейшаму займаючы месца ў цэнтры Лондана паміж Лінкальнс-Ін-Філдс і Олдвіч па суседстве з Каралеўскім палацам правасуддзя.

Лонданская школа мае вялікі ўплыў, дзякуючы сваім сувязям у свеце палітыкі, бізнесу і права. Станам на люты 2009 год каля 32 % былых і дзейсны глаў дзяржавы вучыліся ці выкладалі ў ЛШЭ; 28 членаў Палаты абшчын Брытанскага парламента і 42 члены Палаты лордаў таксама вучыліся ці выкладалі ў ЛШЭ.^[3]

У 1989 годзе ЛШЭ адкрыла Летнюю школу эканомікі ў Лондане, у 2004 годзе — у Пекіне.

Сучасная структура школы

Будынак Лонданскай школы эканомікі і палітычных навук з боку вуліцы Олдвіч

У наш час у школе на пастаяннай аснове (full-time) навучаецца каля 9000 студэнтаў з розных краін свету (больш як са 140 за ўвесь час існавання школы), у тым ліку 32 % з Злучанага каралеўства, 19 % з краін ЕС і 49 % з іншых краін свету.

Навучальная структура ЛШЭ ўключае 23 кафедры (Departments), якія ахопліваюць шырокі спектр грамадскіх навук: эканоміка, права, сацыялогія, фінансы, бухгалтарскі ўлік, менеджмент, антрапалогія і інш.^[4] Бібліятэка ЛШЭ з'яўляецца самай буйной у свеце бібліятэкай па грамадскіх навуках. Заснаваная ў 1896 годзе яна вядомая ў свеце як Брытанская бібліятэка палітычных і эканамічных навук. Фонды бібліятэкі налічваюць больш за чатыры мільёны адзінак кніг і звыш 20000 найменняў друкаваных часопісаў. Агульная даўжыня паліц, да якіх маецца свабодны доступ чытачоў бібліятэкі, складае 50 км. У бібліятэцы прадстаўлена літаратура на ўсіх асноўных еўрапейскіх мовах. Бібліятэка мае падпіску на 20000 электронных часопісаў.^[3]

Лонданская школа эканомікі мае некалькі гасцініц-інтэрнатаў для студэнтаў, размешчаных у розных раёнах Лондана, як правіла, недалёка ад навучальных будынкаў.

Кіраўнікі школы

Галоўны ўваход у Лонданскую школу эканомікі і палітычных навук

Школу ўзначальвалі:

1. 1895—1903 — Уільям Х'юінс
2. 1903—1908 — сэр Хэлфард Макіндэр
3. 1908—1919 — Уільям Пембер Рыўс
4. 1919—1937 — сэр (пазней — лорд) Уільям Беверыдж
5. 1937—1957 — сэр Александэр Кар—Саўндэрс
6. 1957—1967 — сэр Сідні Кэйн
7. 1967—1974 — сэр Вальтэр Адамс
8. 1974—1984 — прафесар лорд Ральф Дарэндорф
9. 1984—1989 — доктар Індрапрасад Патэль
10. 1990—1996 — сэр Джон Эшуарт
11. 1997—2003 — прафесар (пазней — лорд) Энтані Гідэнс
12. 2003—2011 — сэр Говард Дэйвіс
13. 2011—2012 — прафесар Джудзіт Рыс^[en]
14. 2012 — цяперашні час — прафесар Грэг Калхун^[en]

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі

Унутры старога будынка Лонданскай школы эканомікі і палітычных навук

У бібліятэцы Лонданскай школы эканомікі і палітычных навук

Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі, у розныя гады супрацоўнічалыя з Лонданскай школай эканомікі і палітычных навук^[5]

Год	Імя лаўрэата	Намінацыя
1925	Джордж Бернард Шоу	Літаратура
1950	Ральф Банч	Прэмія міру
1950	Бертран Расэл	Літаратура
1959	Філіп Ноэль-Бэйкер	Прэмія міру
1972	Джон Хікс	Эканоміка
1974	Фрыдрых Хаек	Эканоміка
1977	Джэймс Мід	Эканоміка
1979	Артур Льюіс	Эканоміка
1990	Мертан Мілер	Эканоміка
1991	Рональд Коўз	Эканоміка
1998	Амарція Сен	Эканоміка
1999	Роберт Мандэл	Эканоміка
2001	Джордж Акерлоф	Эканоміка
2007	Леанід Гурвіч	Эканоміка
2008	Пол Кругман	Эканоміка
2010	Крыстафер Пісарыдэс	Эканоміка

Гл. таксама

• Брытанская бібліятэка палітычных і эканамічных навук

Зноскі

1. (unspecified title) Праверана 27 ліпеня 2019.
2. LSE History на афіцыйным сайце ЛШЭ Архівавана 28 лютага 2008.. — 10.10.2008.
3. Пра LSE на сайце Лонданскай школы эканомікі Архівавана 28 лютага 2009.
4. Факультэты ЛШЭ Архівавана 18 мая 2009.
5. Nobel Prize winners (нявызн.). London School of Economics (17 сакавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 11 лютага 2012. Праверана 26 ліпеня 2009.

Спасылкі

• Сайт школы