Касіні-Гюйгенс
From Wikipedia, the free encyclopedia
Касіні-Гюйгенс (англ.: Cassini–Huygens) — аўтаматычны касмічны апарат, створаны сумесна НАСА, Еўрапейскім касмічным агенцтвам і Італьянскім касмічным агенцтвам, які ў наш час даследуе планету Сатурн, кольцы і спадарожнікі. Апарат складаецца з двух асноўных элементаў: непасрэдна станцыі Касіні (англ.: Cassini orbiter) і спушчальнага зонда Гюйгенс (англ.: Huygens probe), прызначанага для пасадкі на Тытан. Касіні-Гюйгенс быў запушчаны 15 кастрычніка 1997 і дасягнуў сістэмы Сатурна 1 ліпеня 2004. 25 снежня 2004 зонд Гюйгенс адлучыўся ад галоўнага апарата. Зонд дасягнуў Тытана 14 студзеня 2005 і выканаў паспяховы спуск у атмасферы спадарожніка. Станцыя Касіні пры гэтым стала першым штучным спадарожнікам Сатурна.
| Касіні-Гюйгенс | |
|---|---|
 | |
| Заказчык | НАСА / ЕКА / ІКА |
| Задачы | вывучэнне Сатурна і яго спадарожнікаў, пасадка на Тытан |
| Пралёт |
Венера, Юпітэр, Сатурн, спадарожнікі Сатурна |
| Запуск | 15 кастрычніка 1997 08:43:00 UTC |
| Ракета-носьбіт | Тытан IV-B Цэнтаўр |
| Стартавая пляцоўка | Мыс Канаверал |
| Працягласць палёту | у палёце, 27 гадоў, 3 месяцы, 18 дзён |
| NSSDC ID | 1997-061A |
| SCN | 25008 |
| Тэхнічныя характарыстыкі | |
| Маса |
поўная вага — 5600 кг станцыя — 2150 кг зонд — 350 кг |
| Памеры | вышыня: 6,7 м, шырыня: 4 м |
| Магутнасць |
~880 Ват (у 1997)[1] ~670 Ват (in 2010)[1] |
| Крыніцы сілкавання | 3 плутоніевыя тэрмаэлектрычныя генератары |
| Пасадка на нябеснае цела | 14 студзеня 2005 |
| Сайт праекта | |
| Выявы на Вікісховішчы | |
Праграма даследаванняў, першапачаткова запланаваная да 2008 года, была працягнута да 2010[2][3][4], потым да 2017 года[5]. 15 верасня 2017 станцыя завяршыла сваю місію, згарэўшы ў атмасферы Сатурна.
Гл. таксама
- КА Касіні
- Гюйгенс, зонд
Крыніцы
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.