Жарновец мяцёлчаты

Жарновец мяцёлчаты^[1], Мятліца^[2] (Cytisus scoparius), — куст 50-200 см вышыней з трайчатым ніжнім і суцэльным верхнім лісцем. Галіны парасткападобныя, кантаваныя, голыя, на час плоданашэння амаль бязлісцевыя. Кветкі на доўгіх ножках, адзінкавыя ў пазухах лісця, светла-жоўтыя. Цвіце ў маі — пачатку чэрвеня.

Жарновец мяцёлчаты
Агульны выгляд квітнеючай расліны
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Бабовакветныя Сямейства:  Бабовыя Падсямейства:  Матыльковыя Трыба:  Genisteae Род:  Зяновец Від:  Жарновец мяцёлчаты
Міжнародная навуковая назва
Cytisus scoparius (L.) Link, 1822
Сінонімы
Genista andreana Puiss. Genista scoparia (L.) Lam. Sarothamnus bourgaei Boiss. Sarothamnus oxyphyllus Boiss. Sarothamnus scoparius (L.) Wimm. ex W.D.J.Koch Sarothamnus vulgaris Wimm. Spartium scoparium L.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   501966 NCBI   3835 EOL   703895 GRIN   t:13019 IPNI   489963-1 TPL   ild-8778

Расце на раўніне, часткова ў перадгор’і.

Значэнне і выкарыстанне

Фармакалагічныя ўласцівасці

У зялёных частках і ў насенні расліны ўтрымліваецца да 1 % алкалоіду спартэіну, што ўжываецца як слабы мачагонны сродак пры праблемах сэрца.

Прэпараты з жарноўцу ўжываюць пры лячэнні сэрца і нырак.

Дэкаратыўныя ўласцівасці

Жарновец мяцёлчаты культывуецца ў парках Украіны. Ён досыць марозаўстойлівы, святлалюбны, сярэдне патрабавальны да ўрадлівасці глеб, у першыя гады расце хутка. Добра размнажаецца насеннем. Прыдатны для дэкаратыўных, курцінных пасадак у парках, садах і на лужках у зялёных зонах^[3].

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 118. — 160 с. — 2 350 экз.
2. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
3. Бродович Т. М., Бродович М. М. Атлас дерев та кущів заходу України. — Львів: Вища школа, 1973. — С. 160—161.