Георгій Якаўлевіч Галенчанка

Георгій Якаўлевіч Галенчанка (руск.: Георгий Яковлевич Голенченко; нар. 28 лютага 1937, Петразаводск, РСФСР) — гісторык-медыявіст, кнігазнавец, скарыназнавец. Доктар гістарычных навук (1965).

Георгій Якаўлевіч Галенчанка
Дата нараджэння	28 лютага 1937(1937-02-28)[1] (87 гадоў)
Месца нараджэння	Петразаводск, Карэльская АССР, РСФСР, СССР
Род дзейнасці	медыявіст, кнігазнавец, гісторык, скарыназнавец
Навуковая сфера	гісторыя[2], кнігазнаўства[d][2] і гісторыя высокага друку[d][2]
Месца працы	Інстытут гісторыі НАНБ БДУ Нацыянальная бібліятэка Беларусі Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт Рэспубліканскі інстытут вышэйшай школы Універсітэт імя Адама Міцкевіча
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук (1965)
Альма-матар	гістарычны факультэт БДУ
Прэміі

Біяграфія

Скончыў гістарычны факультэт БДУ ў 1960 годзе. У 1960—1962 гадах працаваў бібліятэкарам у Дзяржаўнай бібліятэцы БССР^[3].

У 1965 годзе скончыў аспірантуру Маскоўскага дзяржаўнага гісторыка-архіўнага інстытута^[4].

У 1965—1968 гадах працаваў старшым выкладчыкам у Беларускім дзяржаўным універсітэце^[4].

З 1968 года ў Інстытуце гісторыі АН БССР на пасадзе старшага навуковага супрацоўніка аддзела гісторыі Беларусі дасавецкага перыяду^[4]. З 1991 па 2005^[4] гады — загадчык аддзела спецыяльных гістарычных навук Інстытута гісторыі НАН Беларусі. Да жніўня 2020 года — галоўны навуковы супрацоўнік аддзела гісторыі Беларусі сярэдніх вякоў і пачатку новага часу^[4].

Выкладаў у Еўрапейскім гуманітарным універсітэце, Рэспубліканскім інстытуце вышэйшай школы, Познаньскім універсітэце^[3].

Навуковая дзейнасць

Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя беларускага кнігадруку XVI—XVIII ст.

Аўтар даследаванняў «Малой падарожнай кніжкі» Ф. Скарыны. Адзін з аўтараў навукова-папулярнай кнігі «Францыск Скарына», выдадзенай ЮНЕСКА (Парыж, 1979—1980; франц., англ.). Укладальнік раздзела «Старадрукаваныя кірылічныя выданні XVI—XVIII ст.» у каталогу «Кніга Беларусі. 1517—1917 гг.» (1986), факсімільнага выдання «Бібліі» Ф. Скарыны (1990—1991, у 3-х т.). Аўтар кніг «Ідэйныя і культурныя сувязі ўсходнеславянскіх народаў у XVI — сярэдзіне XVII ст.» (1989), «Францыск Скарына — беларускі і ўсходнеславянскі першадрукар» (1993).

Працы

• Вадзяныя знакі / Г. Я. Галенчанка // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 537 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0. — С. 179.
• Асветнікі зямлі Беларускай. Х — пачатак ХХ ст.: Энцыклапедычны даведнік / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.), Г. Я. Галенчанка, С. Ф. Дубянецкі, Г. В. Кісялёў, У. М. Конан, А. С. Майхровіч, Г. А. Маслыка, М. С. Сташкевіч, А. К. Фядосаў, І. П. Хаўратовіч; Маст. рэд.: У. М. Жук. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 492 с.

Узнагароды і прэміі

• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (1994, у аўтарскім калектыве) — за цыкл прац «Скарына і беларуская культура».

Крыніцы

1. Georgìj Âkaǔlevìč Galenčanka // VIAF ID

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54919'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19832964'></a>
2. Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
3. Марозаў 2022.
4. Галенчанка Георгій Якаўлевіч(недаступная спасылка) // Інстытут гісторыі НАНБ

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. — ISBN 985-6302-33-1.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 537 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
• ГАЛЕНЧАНКА Георгій Якаўлевіч // Сучасныя беларускія даследчыкі гісторыі Вялікага Княства Літоўскага : біябібліяграфічны даведнік / С. П. Марозаў. — Гродна-Каўнас: ЮрСаПрынт, 2022. — 290 с. — ISBN 978-985-7257-57-7, 978-609-96340-1-2.

Спасылкі

• Галенчанка Георгій Якаўлевіч Архівавана 11 верасня 2021. // Інстытут гісторыі НАНБ