Вільгельм Георгіевіч Кнорын

Вільге́льм Гео́ргіевіч Кно́рын (Кнорыньш) (29 жніўня 1890 — 29 ліпеня 1938) — савецкі грамадска-палітычны дзеяч, гісторык, літаратурны-крытык, журналіст.

Вільгельм Георгіевіч Кнорын
лат.: Vilhelms (Vilis) Knoriņš
Адказны сакратар ЦК КП Беларускай ССР снежань 1920 — ліпень 1921
Папярэднік	пасада заснаваная
Пераемнік	Вацлаў Багуцкі
Першы сакратар ЦК КП Беларускай ССР 5 мая 1927 — 4 снежня 1928
Папярэднік	Аляксандр Крыніцкі
Пераемнік	Ян Гамарнік
Нараджэнне	29 жніўня 1890(1890-08-29)[1] Лігатнэ, Вендэнскі павет[d], Ліфляндская губерня, Расійская імперыя
Смерць	29 ліпеня 1938(1938-07-29)[2] (47 гадоў) Масква, РСФСР, СССР або Расстрэльны палігон «Камунарка», Ленінскі раён[d], Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Расстрэльны палігон «Камунарка»
Дзеці	Yury Knorin[d] і Maya Knorina[d]
Партыя	КПСС Расійская сацыял-дэмакратычная рабочая партыя Камуністычная партыя Польшчы
Член у	ЦК КПСС Цэнтральны выканаўчы камітэт СССР Таварыства старых бальшавікоў
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў Латвіі. Доктар гістарычных навук (1935 г.). Скончыў настаўніцкую семінарыю. З 1910 г. член Сацыял-дэмакратычнай партыі Латвіі, пазней — РКП(б). Прымаў актыўны ўдзел ва ўстанаўленні Савецкай улады на тэрыторыі Беларусі, грамадска-палітычнай дзейнасці БССР. Сакратар Цэнтральнага бюро КП(б)Б (1920—1922 гг.), першы сакратар ЦК КП(б)Б (1927—1928 гг.). У 1928—1935 гг. працаваў у выканкаме Камінтэрна. З 1932 г. дырэктар Інстытута чырвонай прафесуры, галоўны рэдактар часопісаў «Коммунистический Интернационал», «Большевик». Расстраляны ў 1938 г.

Погляды

У кастрычніку 1920 года ў артыкуле «Мір і Беларусь» зазначыў, што на падпісанне Рыжскай мірнай дамовы з Польшчай трэба ісці дзеля «перамогі рэвалюцыі, для ўсёй вялікай Савецкай Расійскай Федэрацыі. Дзеля інтарэсаў усёй вялікай сусветнай рэвалюцыі мы павінны ахвяраваць сваімі мясцовымі, маленькімі інтарэсамі»^[3].

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France Vilʹgelʹm Georgievič Knorin // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. Кнорин Вильгельм Георгиевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
3. Кнорын, В. Мір і Беларусь // Звезда. — 1920. — № . — 21 октября. — С.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 363—364. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0144-3.
• Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006. — 345 с. ISBN 985-417-858-7.
• Кузнецов Н. В. В. Г. Кнорин: страницы биографии. — Мн.: Беларусь, 1979. — 174 с., ил., 8 л. ил.