Вуліца Францыска Скарыны (Полацк)

Вуліца Францыска Скарыны — вуліца ў цэнтры Полацка.

Вуліца Францыска Скарыны Полацк
Агульная інфармацыя
Краіна	Беларусь
Рэгіён	Віцебская вобласць
Горад	Полацк
Мікрараён	Цэнтр
Працягласць	1180 м
Ранейшыя назвы	Сабачая, Плігаўская, Пралетарская
Назва ў гонар	Францыск Скарына
Паштовы індэкс	211401, 211415
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Вуліца Францыска Скарыны.

Гісторыя

Згодна Рэвізіі 1765 года трасе вуліцы Францыска Скарыны адпавядае Сабачая вуліца.^[1].

Плігаўская (або Невельская) вуліца ў канцы XIX ст.

У пачатку XX стагоддзя насіла назву Плігаўская. Назва звязана з слабадой Плігаўкі, што раней размяшчалася за парканам, а пазней увайшла у склад горада.^[2]

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Пралетарская вуліца.

7 снежня 1918 года на мітынгу ў актавай залі былога кадэцкага корпуса была аб’яўлена сумесная пастанова павятовага камітэта РКП(б), Рэўкама і павятовага выканкама аб змене назвы на «вуліца Пралетарская»^[3]. Так вуліца называлася да 1956 года^[4].

Сучасная назва дадзена ў гонар ураджэнца Полацка друкара Францыска Скарыны.

Апісанне

Вуліца цягнецца ад вуліцы Талстога на захадзе да вуліцы Юбілейнай на ўсходзе, мінаючы Полацкі кірмаш.

Забудова

Полацкі прыродна-экалагічны музей

Дом гандлю

• № 5 — будынак канца ХІХ — пачатку ХХ стагоддзя —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000631шыфр 213Г000631
• № 6 — будынак канца ХІХ — пачатку ХХ стагоддзя —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000631шыфр 213Г000631
• № 21 — Полацкі прыродна-экалагічны музей у старой воданапорнай вежы канца 1950-х — пачатку 1960-х гадоў. —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213Г000628шыфр 213Г000628
• № 25 — Сярэдняя школа № 10

Помнікі

• Помнік У. М. Азіну — ля школы № 10 —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 212Ж000630шыфр 212Ж000630
• "Купец" — ля Дома гандлю

Цікавыя факты

У Полацку акрамя вуліцы Францыска Скарыны ёсць яшчэ праспект Францыска Скарыны.

На беразе Палаты на вуліцы Плігаўскай у пачатку ХХ стагоддзя стаяла Паравая гарбарня, якую ў 1910 годзе набыў мешчанін Пінхус Руманаў Ільмер. У 1996 годзе пры разборы старога дома па вуліцы Ф. Скарыны быў знойдзены яго архіў^[5].

Зноскі

1. Дук Д. В. (2015). "Городское пространство и социальная топография Полоцка по данным ревизии 1765 года". Вестник Полоцкого государственного университета. Серия A. Гуманитарные науки(руск.). 9: 12. ISSN 2070-1608. Архівавана з арыгінала 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020. Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020.Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 снежня 2017. Праверана 7 лістапада 2020.
2. Дэйніс Іван Пятровіч. Полацкая даўніна (бел. (тар.)). — Медисонт. — Мінск, 2007. — 330 с. — ISBN 978-985-6530-74-9.
3. Первые революционные преобразования (руск.).
4. Л. Ф. Данько, А. И. Судник. Путоводитель по городу Полоцку 1910 года. Выпуск 8 (руск.). — Полоцкое книжное издательство. — Полоцк, 2009. — 45 с. — ISBN 978-985-6936-02-2.
5. Паровой кожевельный завод Пинхуса Ильмера (руск.)(недаступная спасылка).