Інстытут культуры (станцыя метро, Мінск)

«Інстытут культуры»
«Інстытут культуры»
	Маскоўская лінія
	Мінскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	30 чэрвеня 1984
Праектная назва	«Маскоўская»
Раён	Кастрычніцкі
Тып	аднаскляпеністая дробнага залажэння
Колькасць платформаў	1
Тып платформы	астраўная
Форма платформы	прамая
Архітэктары	Віктар Паўлавіч Іўлічаў, Валерый Фёдаравіч Ачайкін, Яўстафій Яўстаф’евіч Леановіч і Карл Іосіфавіч Эпштэйн
Мастакі	В. Чайка[d] і Сцяпан Іванавіч Катовіч
Выхад да вуліц	Маскоўская вуліца,; Суражская вуліца,; Магілёўская вуліца,; Слонімская вуліца,; Прыгожая вуліца,; завулак Фабрыцыуса
Пераходы на станцыі	Платформа Інстытут Культуры
Наземны транспарт	А: 4, 4д, 6, 10, 32с, 40, 45, 47с, 50с, 52, 53, 73, 100, 101, 111, 163, 191; Тб: 8, 12, 27, 43, 51, 63, 64;
Час адкрыцця	5:30
Час закрыцця	1:55
Код станцыі	114
Суседнія станцыі	Плошча Леніна і «Грушаўка»
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інстытут Культуры (трансліт.: Instytut Kuĺtury) — станцыя Мінскага метрапалітэна. Размешчана на Маскоўскай лініі паміж станцыямі «Плошча Леніна» і «Грушаўка». З’яўлялася канцавой станцыяй лініі да 7 лістапада 2012 года^[1] і самы працяглы час за ўсю гісторыю Мінскага метрапалітэна (28 гадоў). Шостая па загружанасці станцыя метро ў Мінску — у сярэднім ёй карыстаецца 47,4 тыс. чалавек у суткі^[2].

Хуткія факты «Інстытут культуры», Дата адкрыцця ...

Закрыць

Больш інфармацыі Маскоўская лінія ...

Маскоўская лінія

умоўныя абазначэнні

Закрыць

Узведзена па праекце архітэктараў В. Іўлічава, В. Ачайкіна, Я. Леановіча, К. Эпштэйна, мастакоў В. Чайкі, С. Катовіча^[3]. Станцыя была адкрыта 26 чэрвеня 1984 года ў складзе першай чаргі мінскага метро. Пры праектаванні станцыю планавалі назваць «Маскоўскай» аднак да моманту адкрыцця Мінскага метро рашэнне было зменена і «Маскоўскай» назвалі станцыю ў процілеглым канцы лініі^[4].

У аснове архітэктурна-мастацкага афармлення станцыі тэма гісторыі і росквіту культуры Савецкай Беларусі. Перонная зала перакрыта жалезабетонным скляпеннем, падзеленым дэкаратыўнымі тэматычнымі ўстаўкамі з літага шкла. Па восі скляпення размешчаны люстры з хрусталёвага шкла. Для аддзелкі пуцявых сцен і падлогі выкарыстаны паліраваны граніт. Малыя формы і сродкі інфармацыі ўсіх станцый выкананы паводле праекта архітэктараў М. Грыбава, А. Аксёнавай пры ўдзеле У. Сокала^[3].

Мастак-манументаліст В. Чайка на абедзвюх пуцявых сценах выканаў па 12 паясоў з літога жоўтага, аранжавага і чырвонага шкла, якія называюцца «Гісторыя развіцця культуры Беларусі». На іх адлюстраваныя беларускія майстры за працай: ганчары, кавалі, дойліды, ткачы і іншыя.

За станцыяй знаходзіцца адваротны тупік і СЗГ у дэпо «Маскоўскае».

Выхады станцыі вядуць да пасадачных платформаў электрацягнікоў Аршанскага, Брэсцкага і Асіповіцкага кірункаў, галоўнага корпуса Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь і Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтва.