Ілья Раманавіч Прыгожын

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Прыгожын.

Ілья Раманавіч Прыгожын (фр.: Ilya Prigogine; 25 студзеня 1917, Масква — 28 мая 2003, Брусель) — бельгійскі і амерыканскі фізік і хімік расійскага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1977), віконт Бельгіі.

Ілья Прыгожын
Ілья Раманавіч Прыгожын
Дата нараджэння	12 (25) студзеня 1917[1] ці 25 студзеня 1917(1917-01-25)[2]
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[3]
Дата смерці	28 мая 2003(2003-05-28)[4][5][…] (86 гадоў)
Месца смерці	Брусель[d], Брусельскі сталічны рэгіён, Бельгія
Грамадзянства	Расійская імперыя  Бельгія[6]
Род дзейнасці	філосаф, фізік, выкладчык універсітэта, хімік, пісьменнік-дакументаліст
Навуковая сфера	хімія і фізіка
Месца працы	Тэхаскі ўніверсітэт у Осціне Брусельскі свабодны ўніверсітэт Чыкагскі ўніверсітэт
Альма-матар	Брусельскі свабодны ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Тэафіл дэ Дандэр[d]
Вядомыя вучні	Pierre M. V. Résibois[d][7]
Вядомы як	першаадкрывальнік дысіпатыўных структур
Член у	Леапальдзіна Акадэмія навук і мастацтваў Паўночнага Рэйна-Вестфаліі[d] Акадэмія навук СССР Нацыянальная акадэмія навук Украіны Акадэмія Румыніі Акадэмія навук ГДР[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Міжнародная акадэмія гісторыі навукі[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	прэмія Франкі[d] (1955) медаль Румфорда[d] (1976) медаль Катэніуса[d] (1975) Honda Prize[d] (1983) Kampé de Fériet Award[d] (1994) Bogolyubov Prize[d] honorary doctorate of the University of Valladolid[d] (1995) ганаровы доктар Брусельскага вольнага ўніверсітэта[d] (1995) Bourke Award[d] (1972) ганаровы доктар Ягелонскага ўніверсітэта[d] honorary doctorate from the University of Nice-Sophia Antipolis[d] (29 сакавіка 1991) Honorary doctorate from the National Polytechnic Institute of Lorraine[d] (12 ліпеня 1994) Q111363583? (1986) honorary doctor of the University of Poitiers[d] (1966)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
3. Пригожин Илья Романович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Ilya Prigogine // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
5. Ilya Prigogine // Biographie Nationale de Belgique / Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique — BXL. Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q239'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q337580'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2728291'></a>
6. https://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/1977/prigogine/biographical/
7. Матэматычная генеалогія — 1997.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984'></a>

Літаратура

• Касцюковіч М. М. Прыгожын Ілья Раманавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 61—62. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).

Спасылкі

• Цікавыя факты з жыцця І. Р. Прыгожына Архівавана 28 снежня 2017.
• Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)
• Профіль Іллі Раманавіча Прыгожына на афіцыйным сайце РАН