Вясковая ластаўка

Вясковая ластаўка, або касатка (Hirundo rustica) — маленькая пералётная птушка, якая жыве ў Еўропе, Азіі, Афрыцы і Амерыцы. Адрозніваецца доўгім хвастом з глыбокім разрэзам ў форме відэльца, і выгнутымі, доўгімі вострымі крыламі.

Вясковая ластаўка
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Вераб’інападобныя Падатрад:  Пеўчыя вераб’іныя Надсямейства:  Sylvioidea Сямейства:  Ластаўкавыя Род:  Сапраўдныя ластаўкі Від:  Вясковая ластаўка
Міжнародная навуковая назва
Hirundo rustica Linnaeus, 1758
Арэал
Гнездавы арэал      Міграцыі      Круглы год
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22712252
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   178448 NCBI   43150 EOL   917688 FW   368986

Апісанне

Невялікая птушка, даўжыня цела 14,6—19,9 см, размах крылаў 31,8—34,3 см. Вага птушкі складае 17—20 г. Афарбоўка зверху сіне-чорная з металічным водбліскам, знізу бледна-бежавая. На лбе і пярэдняй часткі шыі маюцца светла-карычневыя плямы. Хвост доўгі, з глыбокім выразам пасярэдзіне. Самцы і самкі выглядаюць прыблізна аднолькава, хоць самкі часта пафарбаваныя крыху менш кантрастна, і іх хвост крыху карацейшы.

Распаўсюджанне

Вясковыя ластаўкі жывуць ва ўсіх біягеаграфічных рэгіёнах, за выключэннем Аўстраліі і Антарктыды. Тэрыторыя, дзе яны размнажаюцца, уключае ў сябе Паўночную Еўропу, Паўночную Амерыку, Паўночную і Цэнтральную Азію, Паўночную Афрыку, Блізкі Усход, Паўднёвы Кітай і Японію. Зімуюць яны ў Паўднёвай Амерыцы, Паўднёвай Азіі, Інданезіі і Мікранезіі.

Біятоп у гнездавы перыяд перш за ўсё — вясковыя паселішчы, радзей гарады. Адкрытыя тэрыторыі (палі, пашы, пагоркі, дарогі, сажалкі, азёры) з’яўляюцца тэрыторыямі харчавання. Пасля гнездавання насяляе вёскі і адкрытыя тэрыторыі паблізу зараснікаў трыснягу або вярбы (месцы начлегу). У Швейцарскіх Альпах даходзіць да 1775 м (гняздзіцца ў скалах), а на Каўказе разам з населенымі пунктамі, даходзіць да 2400-3000 м.

Асаблівасці біялогіі

Корміцца насякомымі, якіх ловіць у час палёту.

Гняздо ладзіць унутры пабудовы (часам пад мостам), пры сцяне або балцы. Яно мае выгляд 1/4 шара дыяметрам 8,5-14,0 см (часам да 20 см), прылепленага да сцяны, часам на ўнутраным парапеце. Гняздо робіць з кавалачкаў гразі, змешаных з саломай, сенам і гноем, злепленых слінай, высцілка з шэрсці, валосся і пёраў.

Яйкі

Яйкі 4-5 (часам 2-7) падоўжаныя з тупым вузейшым канцом, белыя, з іржавымі або карычневымі плямкамі.

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X