Харэзм
From Wikipedia, the free encyclopedia
Харэ́зм (узб.: Xorazm, перс.: خوارزم) — старажытны рэгіён Сярэдняй Азіі з цэнтрам у нізоўях Амудар'і — вобласць развітага ірыгацыйнага земляробства, рамяства і гандлю. Праз Харэзм праходзіў Вялікі шаўковы шлях. З канца III стагоддзя сталіцай Харэзма быў горад Кят; у канцы X стагоддзя сталіца пераносіцца ў горад Ургенч.
Хуткія факты Харэзм, > — 1920 ...
Гістарычная дзяржава | |||
Харэзм | |||
---|---|---|---|
|
|||
|
|||
— 1920
|
|||
Сталіца |
?-? Тапрак-кала, 305-? Кят, 1097-1220 Ургенч (Гургандж), 1212-1220 Самарканд, 1220-1221 Газні, 1221-1224 Дэлі, 1224-1231 Тэбрыз, 1573-1920 Хіва |
||
Мова(ы) | Узбекская мова, харэзмійская, харэзмска-цюркская, чагатайская | ||
Рэлігія | іслам | ||
Форма кіравання | Абсалютная манархія | ||
Дынастыя |
Сіявушыды (заўв. 1200-320 гг. да н.э.), Афрыгіды (305-995), Мамуніды (995-1017), Алтунташ (1017-1041), Ануштэгініды (1097-1229), Суфі-кунграты (1359-1388), Шыбаніды (1511—1695), Чынгізіды (1695—1740), Тукайцімурыды (1746-1770), Кунграты (1763—1920) |
||
Пераемнасць | |||
Харэзмская НСР > | |||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць