Хантара Нагаока
From Wikipedia, the free encyclopedia
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нагаока.
Хантара Нагаока (яп.: 長岡 半太郎; 18.8.1865, г. Нагасакі, Японія — 11.12.1950) — японскі фізік, адзін з заснавальнікаў навуковай школы японскіх фізікаў. Член Японскай АН, яе прэзідэнт (1939—48).
Хуткія факты Хантара Нагаока, Дата нараджэння ...
Хантара Нагаока | |
---|---|
яп.: 長岡 半太郎 | |
Дата нараджэння | 15 жніўня 1865(1865-08-15) |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 11 снежня 1950(1950-12-11) (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | фізік, фізік-тэарэтык, выкладчык універсітэта, вучоны-ядзершчык, палітык |
Навуковая сфера | фізіка[1] і спектраскапія[1] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у |
|
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
Скончыў Такійскі ўніверсітэт (1887), дзе і працаваў да 1926 года (з 1896 прафесар), адначасова ў 1917—46 у Інстытуце фізічных і хімічных даследаванняў.
Навуковыя працы па электрычнасці і магнетызме, атамнай фізіцы і спектраскапіі. Прапанаваў мадэль «атама тыпу Сатурна» (дадатна зараджанае ядро, вакол якога верціцца кальцо электронаў; 1904), што лічыцца папярэдніцай планетарнай мадэлі атама Э. Рэзерфорда.