Стралец (сузор’е)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Стралец.

Страле́ц^[1] (лац.: Sagittarius) — задыякальнае сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба, адно з 88 сузор’яў дзейнай наменклатуры IAU (1930).

Лацінская назва	(у р. скл.: Sagittarii)
Скарачэнне	Sgr
Плошча	867,4 кв. градусаў (2,103%)
Колькасць зорак, ярчэйшых за m+6,5 (паводле каталога Гіпарха)	194
Назіраецца ў шыротах:	44°Пн – 90°Пд (цалкам) 78°Пн – 44°Пн (часткова)

Паходжанне назвы IAU: адно са старажытнагрэчаскіх сузор’яў, якія пералічыў Пталемей. У сузор’і знаходзіцца пункт зімовага сонцастаяння і цэнтр Галактыкі, размешчана многа зорных скопішчаў і туманнасцей.

У сузор’і знаходзяцца

• NGC 6836
• Аб’ект Месье M8
• Аб’ект Месье M17
• Аб’ект Месье M18
• Аб’ект Месье M20
• Аб’ект Месье M21
• Аб’ект Месье M22
• Аб’ект Месье M23
• Аб’ект Месье M24
• Аб’ект Месье M25
• Аб’ект Месье M28
• Аб’ект Месье M54
• Аб’ект Месье M55
• Аб’ект Месье M69
• Аб’ект Месье M70
• Аб’ект Месье M75

Гл. таксама

• Спіс зорак сузор’я Стральца

Крыніцы

1. БелЭн 2002.

Літаратура

• Страле́ц // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 196. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Самойлов К. И. Морской словарь. — М.-Л.: Государственное Военно-морское Издательство НКВМФ Союза ССР, 1941. (руск.)