Стаматыт

Стаматыт (ад стар.-грэч.: Στόμα — рот) — пашкоджанне слізістай абалонкі ротавай поласці. Бывае абмежаванае запаленне слізістай абалонкі языка — гласіт, дзяснаў — гінгівіт. Адрозніваюць: афтозны, катаральны, язвавы, некратычны; востры і хранічны; першасны і другасны. Складае звыш 70 % хвароб слізістай поласці рота ў дзяцей.

Стаматыт
МКХ-10	K12.12.
МКБ-10-КМ	K12.1
МКХ-9	528.0528.0
МКБ-9-КМ	528.0[1] і 528.00[1]
DiseasesDB	27158
MedlinePlus	001052
MeSH	D013280
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Папярэджанне

Прадухіленню хваробы спрыяе багатая на вітаміны групы B, цынк, фоліевую кіслату, жалеза і селен ежа, трэба лячыць хворыя зубы, піць толькі з асабістага посуду, менш прыкладаць пальцы да рота, спажываць толькі мытую садавіну і гародніну, мыць рукі перад ядой^[2].

Прычыны

Запаленню спрыяе забруджанне поласці рота, хвароба зубоў, зубныя адкладанні, дысбактэрыёз, вірусная інфекцыя (герпес), грыбок і алергія^[3].

Праявы

Прыкметы хваробы: пачырваненне і напуханне слізістай поласці рота, сып, боль і непрыемны пах з рота^[4].

Зноскі

1. Monarch Disease Ontology release 2018-06-29 — 2018-06-29 — 2018. Праверана 28 ліпеня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q55345445'></a>
2. Вольга Цыбульская. Стаматыт — гэта сур'ёзна // Краіна здароўя. — 23 снежня 2009. — № 53 (167). — С. 7. Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2013.
3. Лячэнне стаматыту (нявызн.)(недаступная спасылка). Прадпрыемства «Шык-Дэнталь». Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2012. Праверана 26 чэрвеня 2013.
4. БелЭн 2002.

Літаратура

• Арцюшкевіч А. С., Валеева З. Р. Стаматы́т // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 142. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Спасылкі