Пясочны гадзіннік

Пясочны гадзіннік — найпрасцейшая прылада для вымярэння часу. 2 лейкападобныя пасудзіны (ці цэлая сістэма) злучаны вузкай гарлавінай; адна часткова запоўнена пяском. Прамежак часу, за які пясок праз гарлавіну перасыпаецца з адной пасудзіны ў другую, можа складаць ад некалькіх секунд да некалькіх гадзін.

Пясочны гадзіннік

Гісторыя і сучаснасць

Адным з першых згадванняў пра такі гадзіннік з'яўляецца выяўленае ў Парыжы паведамленне, у якім утрымліваецца ўказанне па падрыхтоўцы тонкага пяску з парашка чорнага мармуру, пракіпячонага ў віне і высушанага на сонцы^[1]. На караблях ужываліся чатырохгадзінныя пясочныя гадзіннікі (час адной вахты) і 30-секундныя для вызначэння хуткасці карабля па лагу.

Зноскі

1. Михаль С. Часы. От гномона до атомных часов = Hodiny (od gnomonu k atomovým hodinám) / Научный ред. В. А. Шполянский. Сокр. перевод с чешского Мельнера Р. Е.. — М.: Знание, 1983. — 256 с. — 80 000 экз.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 163. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пясочны гадзіннік