Пунічная мова
From Wikipedia, the free encyclopedia
Пунічная мова, або карфагенская мова (ад лац.: Poeni — імя, якім рымляне называлі карфагенян) — вымерлая семіцкая мова, на якой размаўлялі ў старажытнасці на ўзбярэжжы Міжземнага мора, у прыватнасці ў Паўночнай Афрыцы і на некалькіх астравах у Міжземным моры.
Хуткія факты Пунічная мова, Саманазва ...
Пунічная мова | |
---|---|
Саманазва | 𐤃𐤁𐤓𐤉𐤌 𐤊𐤍𐤏𐤍𐤉𐤌 (Dabarīm kanaʿnīm) |
Краіны | Паўночная Афрыка, сучасныя Туніс, Мальта |
Статус | вымерла |
Вымерла | каля 500 года |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Афрыкі |
Пісьменнасць | фінікійскае пісьмо |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-3 | xpu |
IETF | xpu |
Glottolog | puni1241 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Закрыць