Падбел

Падбел^[3] (Tussilágo) — манатыпны род кветкавых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae).

Падбел
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя[1] Клас:  Двухдольныя[2] Парадак:  Астракветныя Сямейства:  Астравыя Падсямейства:  Астравыя Трыба:  Senecioneae Род:  Падбел
Міжнародная навуковая назва
Tussilago L., 1753
Адзіны від
Tussilago farfara L. Падбел звычайны
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   38582 NCBI   118777 EOL   84794 GRIN   g:12502 IPNI   11416 TPL   gcc-78510

Адзіны від — падбел звычайны^[3] (Tussilágo fárfara) — шматгадовая травяністая расліна.

Назва

Падбел звычайны, падбел^[4][5], подбял^[6], маташнік, маць-мачыха, паўбел^[7][8][9], лопух^[10], камчужная трава.

Апісанне

Расліна вышынёй 5—25 см, з паўзучым, галінастым карэнішчам, з якога ўвесну развіваюцца павуцініста-апушаныя, шчыльна ўсаджаныя чырванавата-бураватым лускападобным лісцем кветаносныя сцяблы. Прыкаранёвае зялёнае лісце доўгачаранковае, шчыльнае, сэрцападобнае, вуглавата-няроўназубчастае, скурастае, з верхняга боку голае, знізу — лямцавае, адрастае пасля цвіцення. Суквецці — кошыкі, адзіночныя, дыяметрам 2-3 см, пасля цвіцення паніклыя. Лісцікі абгорткі аднарадковыя. Кветкі жоўтыя: краявыя — несапраўднаязычковыя, песцікавыя, пладаносныя, з вузкаязычковым вяночкам, сярэдзінныя — трубчастыя, двухполыя, бясплодныя, з 5-зубчастым вяночкам. Плод — лінейна-падоўжаная сямянка з белым шаўкавістым чубком, які ў 5 разоў даўжэйшы за сямянку.

Пашырэнне

Пашыраны ва ўмераным поясе Еўразіі, у Паўночнай Афрыцы, Паўднёвай Амерыцы (як заносная расліна). Сустракаецца па ўсёй Беларусі. Расце на адхонах, пустках, каля дарог, па берагах канаў, рэк, ручаёў. Цвіце ў красавіку—маі.

Значэнне і выкарыстанне

Лекавая расліна (адхарквальны, процізапаленчы і вяжучы сродак). Ранневясновы меданос.

Зноскі

1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 134. — 160 с. — 2 350 экз.
4. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
5. Шатэрнік М. В. Краёвы слоўнік Чэрвеньшчыны. Мінск, 1929
6. Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
7. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь, Спб, 1878
8. Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
9. Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
10. Добровольский В. Н. Смоленский областной словарь. Смоленск, 1914

Літаратура

• Падбел звычайны // Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ. 1979.
• Падбе́л // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 487. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).