Ордэн Узыходзячага сонца
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ордэн Узыходзячага сонца (яп.: 旭日 章 кекудзіцусё) — японскі ордэн. Другі па старшынстве пасля ордэна Хрызантэмы. Заснаваны дэкрэтам Дзяржаўнага Савета ад 10 красавіка 1875 года. Мае 8 ступеняў, пры гэтым у вышэйшай I ступені два віды — ордэн Узыходзячага сонца з кветкамі паўлоўніі і проста ордэн Узыходзячага сонца I ступені. Ордэн Узыходзячага сонца ўручаўся толькі мужчынам — як за ваенныя, так і за грамадзянскія заслугі. У 2003 годзе была праведзена рэформа ордэна: цяпер ім магчыма ўзнагароджваць і жанчын.
Хуткія факты Ордэн Узыходзячага сонца, Арыгінальная назва ...
Ордэн Узыходзячага сонца | |||
---|---|---|---|
яп.: 旭日章 | |||
|
|||
Арыгінальная назва | яп.: 旭日章 | ||
Краіна | Японія | ||
Тып | ордэн | ||
Кім уручаецца | Імператар Японіі | ||
Дата заснавання | 10 красавіка 1875 | ||
Статус | уручаецца | ||
Чарговасць узнагарод | |||
Старэйшая | Ордэн Кветак паўлоўніі | ||
Малодшая | Ордэн Свяшчэннага скарбу | ||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
Адным з першых еўрапейцаў і першым рускім з ліку узнагароджаных ордэнам Узыходзячага сонца стаў І. І. Зарубін (1822—1902), механік на фрэгаце «Палада».