Надзьсентміклашскі скарб
From Wikipedia, the free encyclopedia
Надзьсентміклашскі скарб — скарб залатых сасудаў V—VIII стст., выяўлены каля венгерскага паселішча Надзь-Сэнт-Міклаш (руск.) (бел. (недалёка ад горада Сегедын) у 1799 годзе. Знаходзіцца ў Венскім мастацка-гістарычным музеі[1].
Скарб складаецца з залатых пасудзін у колькасці 23 штук. Гэта былі кубкі, збаны, талеркі і адзін рытон. Іх шчодра ўпрыгожвалі выявы людзей, птушак, звяроў, крылатых пачвар, арнамент расліннага і геаметрычнага характару. Адзін з гарлачоў быў упрыгожаны малюнкамі, змешчанымі ў круглыя медальёны. На іх былі: вершнік у кольчуге, вядучы палоннага; аголеная жанчына, танцы з кветкамі ў руках; страляючы з лука паляўнічы; арол і грыфон, які турзае аленя. На некаторых пасудзінах маюцца надпісы на грэчаскай і цюркскай мовах.
Датыроўка сасудаў адрозніваецца па часе і адносіцца да V—VIII стагоддзяў. Першапачаткова скарб лічылі пакінутым гунамі, аднак гэтая гіпотэза з часам была адвергнутая. Паходжанне скарбу застаецца прадметам спрэчак; яго маглі пахаваць старажытныя балгары на чале з Крумам (руск.) (бел.[2], качавыя мадзьяры (руск.) (бел. або авары. Не выключана, што посуд стварылі кавары (руск.) (бел. або хазары[3].
Паколькі месца знаходжання скарбу знаходзіцца ў сучасных межах Румыніі, мясцовыя ўлады ставяць пытанне аб перадачы яго ў музеі Румыніі[4].