![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Michel_Mayor_ESA20824331_%2528cropped%2529.jpeg/640px-Michel_Mayor_ESA20824331_%2528cropped%2529.jpeg&w=640&q=50)
Мішэль Маёр
From Wikipedia, the free encyclopedia
Мішэль Густаў Эдуард Маёр (фр.: Michel Mayor; нар. 12 студзеня 1942, Лазана, Во, Швейцарыя)[6] — швейцарскі астрафізік і заслужаны прафесар кафедры астраноміі Жэнеўскага ўніверсітэта. Афіцыйна выйшаў на пенсію ў 2007 годзе, але застаецца актыўным навуковым супрацоўнікам Жэнеўскай абсерваторыі. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы 2019 года разам з Джэймсам Піблзам і Дзідзье Кэлё[7], а таксама лаўрэат Міжнароднай прэміі Віктара Амбарцумяна [8] і Кіёцкай прэміі 2015 года.
Мішэль Маёр | |
---|---|
фр.: Michel Mayor | |
![]() | |
Дата нараджэння | 12 студзеня 1942(1942-01-12)[1][2][…] (82 гады) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | выкладчык універсітэта, астрафізік, астраном, фізік, даследчык |
Навуковая сфера | астрафізіка |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды |
![]() ![]() прэмія Жуля Жансена[d] (1998) прэмія Бальцана[d] (2000) ![]() медаль Карла Шварцшыльда[d] (2010) прэмія Вольфа па фізіцы (2017) прэмія Марселя Бенуа[d] (1998) медаль Альберта Эйнштэйна[d] (2004) прэмія Шаа па астраноміі[d] (2005) ![]() міжнародная навуковая прэмія імя Віктара Амбарцумяна[d] (2010) Tycho Brahe Medal[d] (2015) honorary doctorate from Joseph Fourier University[d] (1 студзеня 2014) |
Сайт | exoplanets.ch/team/facul… |
![]() |
Разам з Дзідзье Кэлё ў 1995 годзе адкрыў 51 Пегаса b, першую пазасонечную планету, якая круціцца вакол зоркі, падобнай да Сонца, 51 Пегаса[9]. За гэта дасягненне яны былі ганараваны Нобелеўскай прэміяй па фізіцы 2019 года «за адкрыццё экзапланеты на арбіце сонцападобнай зоркі»[10]. У сувязі з адкрыццём Маёр адзначыў, што людзі ніколі не мігруюць на такія экзапланеты, бо яны «вельмі далёка … [і зоймуць] сотні мільёнаў дзён, выкарыстоўваючы сродкі, якія мы сёння маем»[11]. Аднак з-за адкрыццяў Маёра пошук пазаземных камунікацый з экзапланет можа стаць больш практычным, чым меркавалася раней[12].
Маёр мае ступень магістра фізікі ў Лазанскім універсітэце (1966) і доктарскую ступень па астраноміі ў Жэнеўскай абсерваторыі (1971). Быў даследчыкам Інстытута астраноміі Кембрыджскага ўніверсітэта ў 1971 годзе. Пасля праводзіў семестр творчага адпачынку ў Еўрапейскай паўднёвай абсерваторыі на поўначы Чылі і ў Інстытуце астраноміі Гавайскага ўніверсітэта[13].