![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Formative_Period_southern_Mesoamerica_2.svg/langbe-640px-Formative_Period_southern_Mesoamerica_2.svg.png&w=640&q=50)
Монтэ-Альта
From Wikipedia, the free encyclopedia
Монтэ-Альта — археалагічны помнік на ціхаакіянскім узбярэжжы Гватэмалы, які даў назву аднайменнай археалагічнай культуры.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/Formative_Period_southern_Mesoamerica_2.svg/640px-Formative_Period_southern_Mesoamerica_2.svg.png)
Размешчаны ў 20 км на паўднёвы ўсход ад г. Санта-Лусія-Кацумальгуапа ў акрузе Эксінтла, Монтэ-Альта адносіцца да некалькіх археалагічных перыядаў і культураў. Найстаражытнейшае паселішча ўзнікла тут каля 1800 г. да н. э. Культура Монтэ-Альта, якая існавала ў гэты перыяд — адна з найстаражытнейшых у Месаамерыцы і, відаць, папярэднічала альмекам.
У ранні дакласічны перыяд (400 г. да н. э. — 200 г. н. э.) Монтэ-Альта стаў рэгіянальным цэнтрам.
У Монтэ-Альта выяўлена 45 буйных збудаванняў, з якіх найбольш высокім з'яўляецца 20-мятровая піраміда.
Монтэ-Альта вядомы сваімі скульптурамі — гэта галовы і відарысы «пузатых» людзей (такая форма цела выклікана, хутчэй за ўсё, тым, што фігуры вычэсваліся з грубых, акруглых валуноў базальту). Не меней характэрны каменныя стэлы, лікам больш 10, у выглядзе табліц, а таксама 3 каменных алтара. Каменныя стэлы, па меркаванні археолагаў, мелі астранамічнае прызначэнне і служылі для вызначэння палажэння сонца, да якога прывязваліся даты святаў.
На паўночным усходзе выяўлена збудаванне ранняй класічнай эпохі — т.зв. Збудаванне 6[1].