From Wikipedia, the free encyclopedia
Ло́зьва (руск.: Ло́зьва[1]) — рака ў Свярдлоўскай вобласці Расіі, левы складнік ракі Таўда (басейн ракі Об).
Лозьва | |
---|---|
руск. Лозьва | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 637 км |
Басейн | 17 800 км² |
Расход вады | 135,3 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | Лунтхусаптур |
• Месцазнаходжанне | хрыбет Паясны Камень |
• Каардынаты | 61°50′56″ пн. ш. 59°21′00″ у. д.HGЯO |
Вусце | Таўда |
• Месцазнаходжанне | зліццё з ракой Сосьва |
• Каардынаты | 59°32′59″ пн. ш. 62°20′04″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Таўда → Табол → Іртыш → Карскае мора |
Краіна | |
Рэгіён | Свярдлоўская вобласць |
Код у ДВР | 14010502512111200008635 |
— выток, — вусце |
Даўжыня ракі 637 км. Плошча вадазбору 17 800 км². Сярэдні расход вады за 187 км ад вусця складае 70[1] м³/с. Рака бярэ пачатак з возера Лунтхусаптур[2] на хрыбце Паясны Камень на Паўночным Урале. Большая частка вадазбору знаходзіцца ў забалочанай мясцовасці Заходне-Сібірскай нізіны. На працягу 30 км ад вытоку рака мае горны характар[2]. Ніжэй па цячэнню (ад хрыбта Чарканур) рака набывае раўнінны характар, з павольным цячэннем і меандруючым рэчышчам. Пойма становіцца пераважна двухбаковай, балоцістай, са старыцамі[2]. Жыўленне ракі змяшанае, з перавагай снегавога[2]. Замярзае ў кастрычніку — пачатку лістапада, вызваляецца ад лёду ў канцы красавіка — пачатку мая. Суднаходная на 328[1] км ад вусця (на 219 км, ад вусця да пасёлка Поніл[3]).
Прытокі Лозьвы: Сульпа, Ахтыл, Ушма, Віцім-Ація, Віжай, Люльва, Сурпія, Малая Харпія, Вялікая Харпія, Карпія, Таліца (Паўночная Таліца), Вялікая Тата, Іўдзель, Нікіцінка, Паўночная Уньша, Уньша, Ваткуль, По́ніл, Арыя (Горная), Сіндзея, Тальма, Лікіна, Сінтурка і інш.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.