Канстытуцыя Мэйдзі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Канстыту́ція Вялі́кай Япо́нскай Імпе́рыі (яп.: 大日本帝国憲法, だいにほんていこくけんぽう, Dai-Nippon Teikoku Kenpō) — асноўны закон Японскай імперыі. Была абвешчана 11 лютага 1889 года. Дзейнічала з 29 лістапада 1890 года. Страціла сілу пасля 2 мая 1947 года ў сувязі з прыняццем новай Канстытуцыі Японіі 1947 года.
Хуткія факты
канстытуцыя | |
«Канстытуцыя Вялікай Японскай Імперыі» | |
яп.: 大日本帝國憲法 | |
Галіна права: | канстытуцыйнае права |
Дзяржава: | Японская імперыя |
Падпісанне: | імператарам Мэйдзі 11 лютага 1889 |
Уступ у сілу: | 29 лістапада 1890 |
Першая публікацыя: | «Кампо[en]», 11 лютага 1889[1] |
Страта сілы: | 3 мая 1947 |
Месца захоўвання: | Нацыянальны архіў Японіі |
Поўны тэкст у Вікікрыніцы?. |
Закрыць