Зефір (міфалогія)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Зефір.

Зефір — у грэчаскай міфалогіі бог заходняга ветру, вястун багоў. Сын Астрэя і Эас. Згаданы ў «Іліядзе» (II 147 і інш.) Аб розніцы ва ўласцівасцях Зефіру на Захадзе і на Усходзе мелі паняцце складальнікі гамераўскіх песень, якія прымушаюць Зефір дзьмуць на астравах блажэнных, якія знаходзяцца на крайнім захадзе і не ведаюць ні бур, ні дажджоў, ні снегу.

Зефір
стар.-грэч.: Ζέφυρος
Міфалогія	старажытнагрэчаская рэлігія[d]
Пол	мужчынскі пол
Бацька	Астрэй
Маці	Эас
Браты і сёстры	Барэй, Эўр і Нот
Жонка	Chloris[d] і Ірыда
Дзеці	Aurai[d], Эрот, Balius[d], Xanthus[d], Karpos[d], Arion[d] і Pothos[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яму прысвечаны LXXXI арфічны гімн. Яго каханая — Хларыда (лац.: Флора). Таксама Зефір — супернік Апалона ў каханні да Гіяцынта.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Зефір (міфалогія)