Дуга Струвэ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дуга Струвэ — сетка з 265 пунктаў, якія ўяўлялі сабой закладзеныя ў зямлю каменныя кубы памерам 2 на 2 м, працягласцю больш 2820 км. Стваралася з мэтай вызначэння параметраў Зямлі, яе формы і памеру. Названа імем расійскага астранома В. Я. Струвэ.
Геадэзічная дуга Струвэ была вымераная за 40 гадоў, з 1816 да 1855 гг., на працягу 2820 км ад Фугленеса недалёка ад мыса Норд-Кап у Нарвегіі (шырыня 70° 40′11″пн. ш.) да Ізмаіла паблізу Чорнага мора (шырыня 45° 20′03″пн. ш.), што ўтварыла дугу мерыдыяна з амплітудай 25° 20′08″.
У цяперашні час пункты дугі можна знайсці на тэрыторыі Нарвегіі, Швецыі, Фінляндыі, Расіі, Эстоніі, Латвіі, Літвы, Беларусі, Малдовы і Украіны. Гэтыя краіны 28 студзеня 2004 г. звярнуліся ў Камітэт ЮНЕСКА для Сусветнай спадчыны з прапановай аб наданні 34 пунктам Дугі Струвэ, якія захаваліся да нашых дзён, статусу Помніка Сусветнай спадчыны.