Добрыца Чосіч
From Wikipedia, the free encyclopedia
Добрыца Чосіч (сербск.: Добрица Ћосић) (29 снежня 1921, Веліка-Дрэнава, Сербія — 18 мая 2014, Бялград, Сербія) — сербскі пісьменнік, грамадскі дзеяч.
Добрыца Чосіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
сербск.: Добрица Ћосић | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Бранка Косціч | ||||||
Пераемнік | Сухарта | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | пасада адноўлена (Бранка Косціч як в. а.. старшыні Прэзідыума СФРЮ) | ||||||
Пераемнік | Зоран Ліліч | ||||||
Нараджэнне |
29 снежня 1921(1921-12-29) Вяліка-Дрэнава, Каралеўства Югаславія |
||||||
Смерць |
18 мая 2014(2014-05-18) (92 гады) Бялград |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Веравызнанне | Сербская праваслаўная царква | ||||||
Партыя | |||||||
Член у |
|
||||||
Узнагароды |
прэмія часопіса НИН[d] (1954) Svetozar Ćorović Award[d] (1997) Kočićevo pero Award[d] (1996) Meša Selimović Prize[d] (1997) Q12755902? (1997) прэмія часопіса НИН[d] (1961) Q121359105? (1990) |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Скончыў Школу журналістыкі і Вышэйшую палітычную школу. У 2-ю сусветную вайну ўдзельнік югаслаўскага партызанскага руху. Акадэмік Сербскай акадэміі навук і мастацтваў (1982). У 1992-93 прэзідэнт Саюзнай Рэспублікі Югаславіі.
Друкуецца з 1943. Вядомасць прынёс першы раман «Сонца далёка» (1951), які ўвасобіў пераадоленне ідэалагізацыі і схематызму, азначыў новыя тэндэнцыі ў развіцці літаратур народаў Югаславіі. У творчасці, выяўляючы на кожным этапе наватарскія рысы, сцвердзіўся як раманіст эпічнага складу, здольны глыбока асэнсоўваць і дэміфалагізаваць гісторыю народа і чалавецтва, ствараць універсальныя метафары і тыпы: раманы «Карані» (1954), «Казка» (1966), «Грэшнік» (1984), «Адступнік» (1986), «Вернік» (1990) і гісторыка-панарамныя творы «Падзелы» (1961), «Час смерці» (1975), «Час улады» (1995), «Час ліха» (1996). Аўтар кніг публіцыстыкі і эсэістыкі, у т.л. «Перамены» (1992).