Джордж Паладэ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Джордж Эміль Паладэ (рум.: George Emil Palade; 19 лістапада 1912, горад Ясы, Румынія — 8 кастрычніка 2008, Дэль Мар, Каліфорнія, ЗША) — амерыканскі спецыяліст па клетачнай біялогіі. У 1974 годзе, сумесна з Альберам Клодам і Крысціянам дэ Дзюу атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне «за адкрыцці, якія тычацца структурнай і функцыянальнай арганізацыі клеткі»[7].
Джордж Паладэ | |
---|---|
рум.: George Emil Palade | |
Дата нараджэння | 19 лістапада 1912(1912-11-19)[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 кастрычніка 2008(2008-10-07)[3][1][…] (95 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Жонка | Marilyn Farquhar[d] |
Род дзейнасці | урач, цытолаг, хімік, вынаходнік, выкладчык універсітэта, фізік |
Навуковая сфера | клетачная біялогія[d] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Gheorghe Ghițescu[d] |
Член у | |
Узнагароды |
прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1966) прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1970) E. B. Wilson Medal[d] (1981) Schleiden Medal[d] (1985) Dickson Prize in Science[d] (1972) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (28 чэрвеня 1984) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вывучаў сакраторны цыкл клеткі, на прыкладзе клетак падстраўнікавай залозы, выкарыстоўваючы мечаныя амінакіслоты.
Этапы ўнутрыклеткавага транспарту:
- 0 хвіл — увядзенне радыёактыўнай пазнакі
- 3 хвіл — ЭПС (пачатак сінтэзу бялку)
- 17 хвіл — транспартная бурбалка (гатовы прадукт)
- 35 хвіл — АГ (транс-частка)
- 1-1, 5 г — сакраторная бурбалка (экзацыстоз)
Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1961)[8], Папскай акадэміі навук (1975)[9], замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства (1984)[10].
У 1992 годзе падпісаў «Папярэджанне чалавецтву»[11].