Даўжыня пярэдняга крыла 11-15 мм. Для дадзенага тыпу матылькоў характэрныя серабрыстыя плямкі на крылах, чорная аблямоўка на канцах крылаў і, характэрныя для сямейства Блакітніц, махры. Афарбоўка крылаў самак і самцоў адрозніваюцца: у самцоў крылы сіняга колеру, а ў самак — карычневага.
Гэты від блакітніц жыве на верасовых пустках Еўропы і Азіі (акрамя арктычных абласцей) і назіраць яго можна на шырокіх прасторах аж да Японіі.
Лёт з пачатку чэрвеня да пачатку жніўня, а ўвосень пачынаюць адкладаць яйкі на адраўнелых сцеблах раслін каля мурашнікаў, дзе яны хаваюцца на зіму. У год дае адно-два пакаленні. Вусені, якія з’яўляюцца вясной, маюць зялёную, з чорнай у светлым абрамленні лініяй на спіне, афарбоўку[1]. Харчуюцца толькі вечарам і ноччу бутонамі і пупышкамі, аддаючы перавагу маладым раслінам, а днём хаваюцца сярод лістоты. Вырастаючы, яны акукляюцца ў верхнім слоі глебы, пад камянямі або ў раслінным ападзе, але часцей у мурашніках. Мурашак прыцягвае салодкая вадкасць, якая выдаткоўваецца з адмысловых залоз на 10 сегменце цела вусеня, але і пасля акуклення і адразу пасля з’яўлення матылькоў мурашы працягваюць пра іх клапаціцца.