беларускі паэт From Wikipedia, the free encyclopedia
Арцём Вяры́га-Дарэ́ўскі (4 (23) лістапада 1816, в. Кублічы, Лепельскі павет, Віцебская губерня, Расійская Імперыя — 1884, Сібір, Расійская Імперыя) — беларускі паэт, драматург, публіцыст і даследчык фальклору, адзін з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры[1].
| Арцём Вярыга-Дарэўскі | |
|---|---|
| польск.: Artemiusz Weryho-Dorewski | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 4 (16) лістапада 1816 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1884 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | драматург, перакладчык, паэт, іміджмейкер |
| Кірунак | лірыка |
| Мова твораў | беларуская і польская |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Карыстаўся псеўданімамі і крыптанімамі Artemiusz, A.W., Białoruska Duda, D…a B., D-da B..
Належаў да старадаўняга, але збяднелага дваранскага роду. Быў хрышчоны ў каталіцтва.
Бацька яго быў дазорцам мер і вагаў у Кублічах. Маці памерла пасля родаў. Дзяцінства Арцёма Вярыгі-Дарэўскага прайшло ў фальварку Людвінава непадалёк ад Дзісны. Пасля заканчэння Забельскай гімназіі (мяст. Валынцы, цяпер Верхнядзвінскі раён) служыў у Віцебскай часовай камісіі для рэвізіі дзейнасці ў 1836—1844 гг. Віцебскага губернскага дваранскага дэпутацкага сходу. У сярэдзіне 1840-х гг. набыў фальварак Стайкі паблізу Віцебска, ажаніўся. Служыў у розных установах Віцебска. У 1852 г. атрымаў чын калежскага асэсара.
У 1861—1862 гг. браў удзел у патрыятычных дэманстрацыях у Віцебску, за што стаў аб'ектам пільнага нагляду жандараў. У 1863 г. адзін з кіраўнікоў узброенага выступлення на Віцебшчыне. Арыштаваны 6 мая 1863 г., амаль два гады правёў пад следствам у віцебскай турме. Першапачаткова асуджаны на пажыццёвую катаргу, замененую 8 гадамі катаржных работ. У 1865 г. сасланы ва Усходнюю Сібір (саляварны завод ва Усоллі). З 1868 г. знаходзіўся на пасяленні ў Іркуцку. Памёр у Сібіры[1]. Месца пахавання невядомае[2].
Арцём Вярыга-Дарэўскі шмат сіл і часу аддаваў культурна-асветніцкай дзейнасці, імкнучыся арганізаваць на Віцебшчыне народныя школы, тэатр, бібліятэкі і чытальні. У 1850-я гг. арганізаваў у Віцебску публічную бібліятэку. Збіраў беларускі фальклор. Пасылаў допісы ў газету «Kurier Wileński» («Виленский вестник») (Вільня), «Słowo» (Пецярбург), часопіс «Ruch muzyczny» (Варшава).
Стаў вядомы як аўтар паэм, гутарак і драматычных твораў, якія разыходзіліся ў рукапісах: паэмы «Ахульго» (тэматычна звязаная з барацьбой горцаў-чачэнцаў пад кіраўніцтвам Шаміля), драмы «Гордасць», камедый «Хцівасць» і «Грэх 4-ы — гнеў». Першым пераклаў на беларускую мову паэму Адама Міцкевіча «Конрад Валенрод»[1][3]. Беларускія творы з-за цэнзурных умоў не друкаваліся, рукапісы не знойдзены[1]. Пры жыцці ў 1858 г. выйшла адзіная кніга на польскай мове «Гутарка пра сваяка» пад псеўданімам «Białoruska Duda» (г.зн. «Беларуская Дуда»). Грамадскі рэзананс мела паездка Арцёма Вярыга-Дарэўскага ў 1858 г. у Вільню, дзе ён сустрэўся з віднымі прадстаўнікамі культуры.
Тады ж быў запачаткаваны знакаміты «Альбом Вярыгі-Дарэўскага» (1858—1863), які стаў своеасаблівым літаратурна-грамадскім альманахам, дзе між іншымі свае запісы пакінулі Уладзіслаў Сыракомля, Вінцэсь Каратынскі, Адам Ганоры Кіркор, Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч, Аляксандр Феліксавіч Рыпінскі, Ялегі Пранціш Вуль[1]. Арцём Вярыга-Дарэўскі стаў аўтарам вершаванай імправізацыі «Літоўцам, якія запісаліся ў мой Альбом на памяць» (дайшла копія)[1].
23 красавіка 1859 г. Ялегі Пранціш Вуль (Францішак Карафа-Карыбут) зрабіў запіс свайго беларускамоўнага верша «К дудару Арцёму ад наддзвінскага мужыка» у альбоме Дарэўскага, называючы Арцёма Вярыгу-Дарэўскага як песняра па народнай традыцыі «дударом»[4]:
 |
Што табе, дудар, прыспела |
 |
Выказанае ў навуковай літаратуры меркаванне, што Арцём Вярыга-Дарэўскі аўтар паэмы «Тарас на Парнасе», не пацверджана даследаваннямі[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
