Ірландыя (феадальнае ўладанне)

Манор Ірландыя (ірл.: Tiarnas na hÉireann; англ.: Lordship of Ireland) — сярэднявечная ірландская дзяржава. Яно ўзнікла пасля нарманскага заваявання Ірландыі ў 1169—1171 гадах і праіснавала да 1541 года, калі на яе тэрыторыі ўзнікла Каралеўства Ірландыя. Дзяржавай кіравалі з тэрыторыі пейла, дзе размяшчаўся парламент (пад кантролем Анжуйскай дынастыі), а лордамі Ірландыі былі манархі Англіі. Паколькі лордам Ірландыі быў кароль Англіі, яго прадстаўніком быў намеснік Ірландыі.

Гістарычная дзяржава
Манор Ірландыя
ірл.: Tiarnas na hÉireann англ.: Lordship of Ireland
Герб Сцяг
Карта манора Ірландыя на 1300 год, год яго максімальнага пашырэння
<   > 1171 — 1541
Сталіца	Дублін, Карлау
Мова(ы)	ірландская, англійская, французская, старажытнаскандынаўская
Форма кіравання	манархія
Кіраўнікі дзяржавы
Лорд-лейтэнант
Пераемнасць
< Каралеўства Ірландыя
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Феадальная сістэма спрыяла значнай аўтаноміі гіберна-нарманскіх дваранскіх гаспадарак, якія мелі амаль столькі ж правоў, як калісьці гэльскія каралі. Хоць гэта дзяржава ахоплівала амаль увесь востраў, некаторыя яго часткі нарманам захапіць не ўдалося, і яны заставаліся незалежнымі да эпохі Цюдараў.

Літаратура

• Davies, Norman (1999), The Isles: A History, Palgrave-Macmillan, ISBN 0-333-76370-X.
• Frame, Robin (1982), English Lordship in Ireland 1318–1361, Clarendon Press, ISBN 0-19-822673-X

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ірландыя (феадальнае ўладанне)