кірылічная літара From Wikipedia, the free encyclopedia
Ѣ, ѣ (яць)[1] — літара гістарычнай кірыліцы і глаголіцы, сёньня ўжываецца толькі ў царкоўнаславянскай мове. У стараславянскай мове пазначала галосны: йэ, або йа.
Літара кірыліцы яць | |
Ѣѣᲇ | |
Зьвесткі | |
---|---|
Тып | архаічная кірылічная літара, альфабэтны; |
Назва ў Юнікодзе | cyrillic capital letter yat
cyrillic small letter yat cyrillic small letter tall yat |
Юнікод | Ѣ: U+0462 ѣ: U+0463 ᲇ: U+1C87 |
HTML | Ѣ: Ѣ, Ѣ ѣ: ѣ, ѣ ᲇ: ᲇ, ᲇ |
UTF-16 | Ѣ: 0x462 ѣ: 0x463 ᲇ: 0x1C87 |
URL-код | Ѣ: %D1%A2 ѣ: %D1%A3 ᲇ: %E1%B2%87 |
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога |
Так што кірылічныя напісаньні «ѣзва», «ѣрость», «ѣсли» перадаюцца там з пачатковага знаку яць; гэтак жа тлумачыцца й назва знаку: мяркуюць, што стараслав. «ѣть» есьць скажонае «ѣдь» «ежа»). У сучаснай беларускай мове ніколі не выкарыстоўваўся. У Расеі «яць» заставаўся ва ўжываньні да зьменаў правапісу 1918 году, хаця ўжо да канца XIX стагодзьдзя ў пераважнай большасьці расейскіх гаворак яго вымаўленьне практычна не адрозьнівалася ад вымаўленьня галоснай «е» (хоць, у адрозьненьне ад апошняй, гістарычны «яць» у расейскай мове пад націскам, як правіла, не пераходзіць у «е» і не чаргуецца з нулем гука). У кірыліцы «яць» звычайна лічыцца 32-м знакам (займае месца ў азбуцы пасьля знаку Ь), у глаголіцы па парадку 33-і, лікавага значэньня ня мае.
У невялікім ліку самых старажытных кірылічных помнікаў сустракаецца таксама адмысловая літара «ётаваны яць».
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.