Радыёвыпраменьваньне

Радыёвыпраме́ньваньне (радыёхвалі, радыёчастасьці) — электрамагнітнае выпраменьваньне з даўжынямі хваляў 5 × 10⁻⁵ — 10¹⁰ мэтраў і частасьцямі, адпаведна, ад 6 × 10¹²Гц і да некалькіх гэрцаў.^[1] Радыёхвалі выкарыстоўваюцца пры перадачы зьвестак у радыёсетках.

Антэна радару.

Дыяпазоны частасьцяў

Асноўны артыкул: Дыяпазон частасьцяў

Клясыфікацыя паводле міжнароднага рэглямэнту радыёсувязі

Даўжыні хваляў	Назва дыяпазону	Палоса частасьцяў	Назва палосы	Ужываньне
100 — 10 Мм	Дэкамэгамэтровыя	3 — 30 Гц	Крайне нізкія (КНЧ; ELF)	Сувязь з падводнымі лодкамі
10 — 1 Мм	Мэгамэтровыя	30 — 300 Гц	Звышнізкія (ЗНЧ; SLF)	Сувязь з падводнымі лодкамі
1 000 — 100 км	Гэктакілямэтровыя	0,3 — 3 кГц	Інфранізкія (ІНЧ; ULF)
100 — 10 км	Мірыямэтровыя	3 — 30 кГц	Вельмі нізкія (ВНЧ; VLF)	Сувязь з падводнымі лодкамі
10 — 1 км	Доўгія хвалі, Кілямэтровыя	30 —300 кГц	Нізкія (НЧ; LF)	Радыёвяшчаньне, радыёсувязь
1 000—100 м	Сярэднія хвалі, Гэктамэтровыя	300 — 3 000 кГц	Сярэднія (СЧ; MF)	Радыёвяшчаньне, радыёсувязь
100 — 10 м	Кароткія хвалі, Дэкамэтровыя	3 — 30 МГц	Высокія (ВЧ; HF)	Радыёвяшчаньне, радыёсувязь
10 — 1 м	Ультракароткія хвалі, Мэтровыя	30 — 300 МГц	Вельмі высокія (ВВЧ; VHF)	Тэлебачаньне, радыёвяшчаньне, радыёсувязь
10 — 1 дм	Дэцымэтровыя	300 — 3 000 МГц	Ультравысокія (УВЧ; UHF)	Тэлебачаньне, радыёсувязь, Мабільныя тэлефоны, мікрахвалевыя печы
10 — 1 гл	Сантымэтровыя	3 — 30 ГГц	Звышвысокія (ЗВЧ; SHF)	радыёлякацыя, спадарожнікавае тэлебачаньне, радыёсувязь, Бесправадныя кампутарныя сеткі, спадарожнікавая навігацыя
10 — 1 мм	Мілімэтровыя	30 — 300 ГГц	Крайне высокія (КВЧ; EHF)	Радыёастраномія, высакахуткасная радыёрэлейная сувязь, мэтэаралягічныя радыёлякатары
1 — 0,1 мм	Дэцымілімэтровыя	300 — 3 000 ГГц	Гіпэрвысокія частасьці, даўгахвалевая вобласьць інфрачырвонага выпраменьваньня

Глядзіце таксама

• Электрамагнітнае выпраменьваньне

Крыніцы

1. Радиоволны // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.