Жалезадэфіцытнае малакроўе
From Wikipedia, the free encyclopedia
Жалезадэфіцытнае малакроўе — паніжаны ўзровень гемаглябіну і чырвоных крывяных цельцаў у крыві ў сувязі зь нястачай жалеза. Ёсьць найбольш распаўсюджаным відам малакроўя. Ускладненьне хваробы вядзе да ішэміі і інфаркту міякарда, заўчаснага старэньня ў выніку тленавага галаданьня тканак[1].