Гіпэрыён (міталёгія)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гіпэрыё́н (па-грэцку Ὑπερίων — вельмі высокі) — у старажытнагрэцкай міталёгіі[1] тытан, сын Ўрана й Геі[2], муж сваёй сястры Тэі, бацька Геліёса[3], Сэлены й Эас.
Гіпэрыён — «зіхатлівы» бог, літаральна «ідучы наверсе», гэта значыць, па небе, і таму атаясамляецца ён з Геліёсам — нярэдка ў Гамэра, у эліністычнай міталёгіі — увесь час; так, сыны Геліяса называюцца Гіпэрыянідамі.
Паводле эўгемерыстычнаму вытлумачэньню, Гіпэрыёнам назвалі чалавека, які першым спасьцігнуў рух нябесных сьвяцілаў, чаму яго й сталі зваць іх «бацькам»[4].