![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/%25D0%259C%25D1%2596%25D0%25B6%25D0%25BD%25D0%25B0%25D1%2580%25D0%25BE%25D0%25B4%25D0%25BD%25D0%25B0%25D1%258F_%25D0%25B0%25D0%25B7%25D0%25B1%25D1%2583%25D0%25BA%25D0%25B0_%25D0%259C%25D0%25BE%25D1%2580%25D0%25B7%25D1%258D.svg/langbe-tarask-640px-%25D0%259C%25D1%2596%25D0%25B6%25D0%25BD%25D0%25B0%25D1%2580%25D0%25BE%25D0%25B4%25D0%25BD%25D0%25B0%25D1%258F_%25D0%25B0%25D0%25B7%25D0%25B1%25D1%2583%25D0%25BA%25D0%25B0_%25D0%259C%25D0%25BE%25D1%2580%25D0%25B7%25D1%258D.svg.png&w=640&q=50)
Азбука Морзэ
спосаб перадачы тэксту двума сыгналамі / From Wikipedia, the free encyclopedia
А́збука Мо́рзэ або код Морзэ — спосаб перадачы тэксту на адлегласьці пасьлядоўнасьцю сыгналаў, як то выбліскамі сьвятла, сумесьсю кропак і працяжнікаў, пстрычак і г. д., якія могуць быць лёгка распазнаныя навучаным прымальнікам інфармацыі, якую яму перадаюць. Азбука Морзэ была названая ў гонар Сэм’юэла Морзэ, аднаго з стваральнікаў тэлеграфа і гэтага коду.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/%D0%9C%D1%96%D0%B6%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%B0%D0%B7%D0%B1%D1%83%D0%BA%D0%B0_%D0%9C%D0%BE%D1%80%D0%B7%D1%8D.svg/320px-%D0%9C%D1%96%D0%B6%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D0%B0%D0%B7%D0%B1%D1%83%D0%BA%D0%B0_%D0%9C%D0%BE%D1%80%D0%B7%D1%8D.svg.png)
Міжнародны код Морзэ ўзгадняе коды 26-ці асноўных лацінскіх літараў(en) a—z, арабскіх лічбаў і некаторых знакаў пунктуацыі і працэдурных словаў(d), якія перадаюцца праз пасьлядоўнасьць «кропак» і «працяжнікаў»[1]. Паколькі іншыя мовы могуць адрозьнівацца альфабэтамі ад лацінскага, у гэтых мовах прынятыя пашырэньні стандартнага коду Морзэ.
Кожны сымбаль (літара, лік, знак пунктуацыі) кадуецца ўнікальнай пасьлядоўнасьцю кропак і працяжнікаў. Пры перадачы інфармацыі працягласьць працяжніка прынятая роўнай трайной працягласьці кропкі. Пасьля кожнай кропкі ці працяжніка ідзе паўза, па даўжыні роўная кропцы. Працягласьць цішыні паміж сымбалямі ў слове роўная тром кропкам (аднаму працяжніку), а паміж словамі — сямі кропкам. Даўжыня кропкі зьяўляецца базавай адзінкай часу пры перадачы зьвестак[1].
Азбука Морзэ застаецца вельмі папулярнай сярод радыёаматараў. Хоць у большасьці краін дазволу на радыёперадачы для аматараў не патрэбна, у Беларусі аматарскае радыё падлягае ліцэнзаваньню.[2]