Самуэль Леў Агінскі

Самуэль Леў Агінскі (каля 1595 — 1657) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Стольнік (з 1620) і цівун троцкі (з 1633). Валодаў Агінтамі і Еўем у Троцкім ваяводзтве, Лёзнам і Мікулінам у Віцебскім ваяводзтве^[1].

Самуэль Леў Агінскі

Герб «Агінскі»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1595 Кроны[d], Ковенскі павет, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Памёр	1657 Кроны[d], Ковенскі павет, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Род	Агінскія
Бацькі	Багдан Агінскі Раіна з Валовічаў
Жонка	Соф’я зь Білевічаў
Дзеці	Шыман Караль Агінскі, Алена Агінская, Ян Агінскі

Біяграфія

Паходзіў са старэйшай княскай лініі роду Агінскіх. Сын Багдана і Раіны з Валовічаў, брат Дзьмітрыя, Аляксандра (1590—1653) і Яна (1619—1684). Атрымаў адукацыю ва ўнівэрсытэце Франэкера ў Галяндыі.

З 1620 стольнік, ад 1633 — цівун троцкі. Пабраўся шлюбам з Соф’яй Білевіч, ад якой меў 2 сыноў і 4 дачок^[1].

У 1637 годзе заснаваў Полацкі Богаяўленскі манастыр. У 1644 збудаваў палац у Віцебску, які да пачатку XIX ст. быў найбольшым грамадзянскім будынкам у горадзе. Разам са сваёй жонкай фундаваў у Маркаве Віцебскага ваяводзтва манастыр. Паводле пасьмяротнага тэстамэнту хацеў быць пахаваным у фамільным манастыры ў Кронах^[2].