Пячэрск

Пячэрск — вёска ў Расеі, на беразе ручая Чарняўкі. Уваходзіць у склад Пячэрскага сельскага паселішча Хаславіцкага раёну Смаленскай вобласьці. Насельніцтва на 2007 год — 19 чалавек. Знаходзіцца за 7 км на паўднёвы захад ад Хаславічаў, за 25 км на захад ад чыгуначнай станцыі Крапівенская (лінія Смаленск — Рослаў); за 25 км на захад ад аўтамабільнай дарогі Віцебск — Арол.

Пячэрск лац. Piačersk
Краіна:	Расея
Суб’ект фэдэрацыі:	Смаленская вобласьць
Муніцыпальны раён:	Хаславіцкі
Сельскае паселішча:	Пячэрскае
Насельніцтва:	19 чал. (2007)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	48140
Паштовы індэкс:	216643
Нумарны знак:	67
Геаграфічныя каардынаты:	54°9′5″ пн. ш. 32°15′33″ у. д.
Пячэрск на мапе Расеі Пячэрск

Пячэрск — даўняе мястэчка гістарычнай Амсьціслаўшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Пячэрск упамінаецца ў XVIII ст. як мястэчка ў Амсьціслаўскім ваяводзтве. У 1719 годзе зь мястэчка выплачвалася чопавага на 30 злотых. У 1724 годзе Пячэрскам валодаў амсьціслаўскі гродзкі судзьдзя Міхал Чудоўскі.

Інвэнтар 1739 адзначае ў Пячэрскам 15 хрысьціянскіх, 12 юдэйскіх, 2 царкоўныя і 15 пустых пляцаў. Мястэчка было нязначным, таму ў іншым дакумэнце 1739 году называецца «весьсю Пячэрскам пад дваром Хамініцкім»^[1].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Пячэрск апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Амсьціслаўскім павеце Магілёўскай губэрні. У 1783—1785 гадох у мястэчку было 67 дамоў. Пячэрск меў лінейную забудову з царквой Раства Багародзіцы^[2].

На 1887 год у Пячэрску было 46 дамоў. Адзін з жыхароў займаўся кравецкім промыслам.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Пячэрск абвяшчаўся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі ён увайшоў у склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Пячэрск не вярнулі БССР.

У Другую сусьветную вайну зь ліпеня 1941 да верасьня 1943 году Пячэрск знаходзіўся пад акупацыяй Трэцяга Райху.

Насельніцтва

• XVIII стагодзьдзе: 1783—1785 гады — 434 чал.
• XIX стагодзьдзе: 1887 год — 278 чал.^[3]
• XXI стагодзьдзе: 2007 год — 19 чал.

Турыстычная інфармацыя

Страчаная спадчына

• Царква Раства Багародзіцы (XVIII ст.)

Крыніцы

1. Мяцельскі А. Пятровічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2010 Т. 3. С. 383.
2. Мяцельскі А. Мястэчкі Мсціслаўскага ваяводства XVI—XVIII стст. // Гістарычна-археалагічны зборнік. Менск, 2008. № 23.
3. Słownik geograficzny... T. VIII. — Warszawa, 1887. S. 73.

Літаратура

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак А — Я. — 690 с. — ISBN 978-985-11-0487-7
• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście. — Warszawa, 1887.