Залесьсе

Зале́сьсе або Апо́льле — назва тэрыторыі Ўладзімера-Суздальскай зямлі падчас існаваньня Кіеўскай Русі, якая ўлучала сетку апорных гарадоў: Пераслаўль-Залескі, Растоў Вялікі, Яраслаўль, Кастраму, Уладзімер, Богалюбава, Суздаль, Юр'еў-Польскі, Угліч, Старадуб на Клязьме.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Залесьсе (неадназначнасьць).

Назва «Залесьсе» перш за ўсё геаграфічная, пад ёй разумелася ўсё тое, што знаходзілася «за лесам» у дачыненьні да кіеўскіх земляў. Землі пераважным чынам былі заселеныя балцкімі і фіна-вугорскімі плямёнамі. Прынята лічыць, што калянізацыя гэтых земляў славянамі пачалася ў IX стагодзьдзі.

Першым з гарадоў, што ўзьніклі ў Залесьсі, быў Растоў Вялікі, які згадваецца ў летапісы ўжо ў другой палове IX стагодзьдзя. Да пачатку XII стагодзьдзя існавалі ўжо ўсе асноўныя гарады: Пераслаўль-Залескі, Яраслаўль, Уладзімер-на-Клязьме, Суздаль.

Глядзіце таксама

• Апольле (прыродны раён)