Жукава

Жукава — вёска ў Расеі, на рацэ Лызе. Уваходзіць у склад Гогалеўскага сельскага паселішча Манастыршчанскага раёну Смаленскай вобласьці. Насельніцтва на 2007 год — 106 чалавек. Знаходзіцца за 16 км на поўдзень ад Манастыршчыны, за 49 км на захад ад чыгуначнай станцыі Васькава (лінія Смаленск — Рослаў); за 43 км на захад ад аўтамабільнай дарогі Віцебск — Арол.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Жукава (неадназначнасьць).

Жукава лац. Žukava
Краіна:	Расея
Суб’ект фэдэрацыі:	Смаленская вобласьць
Муніцыпальны раён:	Манастыршчанскі
Сельскае паселішча:	Гогалеўскае
Насельніцтва:	106 чал. (2007)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	48148
Паштовы індэкс:	216130, 216134
Нумарны знак:	67
Геаграфічныя каардынаты:	54°11′47″ пн. ш. 31°49′48″ у. д.
Жукава на мапе Расеі Жукава

Жукава — даўняе мястэчка^[1] гістарычнай Амсьціслаўшчыны, цэнтар нягродавага староства^[2] Вялікага Княства Літоўскага, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Жукава ўпамінаецца ў 2-й палове XVII ст. як мястэчка ў Амсьціслаўскім ваяводзтва, якое было цэнтрам нягродавага староства. У розныя часы староства трымалі Камінскія, Сясіцкія, Ліндофы і Агінскія.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Жукава апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Любавіцкай воласьці Амсьціслаўскага павету Магілёўскай губэрні. У 1872 годзе сяло перайшло ў валоданьне Кад’янаў. На 1895 год тут было 12 дамоў, дзеяла царква.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Жукава абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яно ўвайшло ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Любавіцкую воласьць не вярнулі БССР.

У Другую сусьветную вайну зь ліпеня 1941 да верасьня 1943 году Жукава знаходзілася пад нямецкай акупацыяй.

Насельніцтва

• XIX стагодзьдзе: 1895 год — 80 чал.
• XXI стагодзьдзе: 2007 год — 106 чал.

Турыстычная інфармацыя

Страчаная спадчына

• Царква

Крыніцы

1. Насевіч В. Мсціслаўскае ваяводства // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 321.
2. Krzywicki J. Żukowo // Słownik geograficzny... T. XIV. — Warszawa, 1895. S. 848.

Літаратура

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895.