BE-TARASK
All
Articles
Dictionary
Quotes
Map

Wikiwand ❤️ Wikipedia

PrivacyTerms

Даўгод

From Wikipedia, the free encyclopedia

Даўгод
•
•
•
•
•
ПаходжаньнеНосьбітыГлядзіце таксамаКрыніцы

Даўгод (Даўгот, Даўгут, Даўгуць, Даўкут, Дзяўгут), Дагут — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Хуткія факты Паходжаньне, Мова(-ы) ...
Dagott
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Davo + Got
Dago + Got
Іншыя формы
Варыянт(ы) Дагут, Даўгот, Даўгут, Даўгуць, Даўкут, Дзяўгут
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Даўґод»
Закрыць

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Дагот (Dagott) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[2] або ад асновы -даг- (-дак-, -таг-)[3][4], а аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gudman, Savegot) — ад гоцкага guþs 'Бог'[5], gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[6].

У Прусіі адзначалася імя Dawkoth (1419 год)[7]. Апроч таго, на захад ад Караляўцу шырока бытавала прозьвішча Dagott[8].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Дагут (Dagutt)[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Довкгутю чоловекъ (20 чэрвеня 1413—1424 гадоў[10] паводле выпісу 30 студзеня 1607 году)[11]; у Книтовскои волости — чоловекъ Довкгод (1440—1492 гады)[12]; homines… Duguthi… Duguti (14 студзеня 1459 году)[13]; Dowgot (XV—XVI ст. паводле выпісу XIX ст.)[14]; людей Стоятицкихъ и Струнскихъ… Величка Девкгутевича (29 сьнежня 1518 году)[15]; Нарко Довкготович (1 ліпеня 1542 году)[16]; Woytko Daugutowicz (27 ліпеня 1553 году)[17]; Симон Дев’кгутевич (28 лютага 1611 году)[18]; Eliasz Dowgod na miejscu ojca Józefa Dowgoda z Dowgod… Mikołaj Dowgod… Adam Wojciechowicz Dowgod z Dowgodów (1667 год)[19]; Jan Dowkutowicz[20], Mikołaj Dowkutowicz[21], Pani Zofia Dowguciowa Żelewiczowa[22], Aleksander Kibort z Dowgod… Eliasz Dowgod z Dowgod[23], Andrzej Dowkutowicz[24] (1690 год); Daukuty (1744 год)[25].

Носьбіты

Дэгутовічы (Degutowicz) гербу Навіна — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Цельшаў[26].

Дагутовічы — літоўскі шляхецкі род[27].

На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Дзяўгуцішкі.

Глядзіце таксама

  • Даўга
  • Гуда

Крыніцы

  1. [1]
    Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 485.
  2. [2]
    Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
  3. [3]
    Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 103.
  4. [4]
    Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 1, 1964. P. 20.
  5. [5]
    Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. [6]
    Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
  7. [7]
    Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 23.
  8. [8]
    DAGOTT, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  9. [9]
    Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 84.
  10. [10]
    Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 499.
  11. [11]
    Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 387.
  12. [12]
    Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
  13. [13]
    Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 254.
  14. [14]
    Būga K. Apie lietuvių asmens vardus. — Vilnius, 1911. P. 24.
  15. [15]
    Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 1259.
  16. [16]
    Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 21.
  17. [17]
    Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 92.
  18. [18]
    Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 59.
  19. [19]
    Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 508.
  20. [20]
    Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 84.
  21. [21]
    Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 88.
  22. [22]
    Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 169.
  23. [23]
    Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 189.
  24. [24]
    Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 211.
  25. [25]
    Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  26. [26]
    Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 45.
  27. [27]
    Літоўская шляхта, Генэалёгія Лычкоўскіх
Edit in WikipediaRevision historyRead in Wikipedia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.