Данецк

Дане́цк (па-ўкраінску: Донецьк; да 1924 і ў 1941—1943 роках — Юзаўка, у 1923 року — Троцк^[3], у 1923—1941 і 1943—1961 роках — Сталіна^[4]) — места на паўднёвым усходзе Ўкраіны, на рацэ Кальміўс. Адміністрацыйны цэнтар Данецкай вобласьці. Плошча 570,7 км². Насельніцтва 927,2 тыс. чал. (2017). Знаходзіцца за 600 км на паўднёвы ўсход ад Кіева. Вузел чыгунак і аўтамабільных дарог, аэрапорт.

Данецк лац. Danieck
укр. Донецьк
Герб Данецку Сьцяг Данецку
Першыя згадкі:	1779
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Данецкая
Раён:	Данецкая меская рада
Мэр:	Аляксей Кулемзін[d][1]
Плошча:	570,7 км²
Вышыня:	169 м н. у. м.
Насельніцтва (2017)
колькасьць:	927 201 чал.[2]
шчыльнасьць:	1624,67 чал./км²
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	622, 623
Паштовыя індэксы:	83000—83490
Нумарны знак:	AH
Геаграфічныя каардынаты:	48°0′32″ пн. ш. 37°48′15″ у. д.
Данецк на мапе Ўкраіны Данецк
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
Афіцыйны сайт мескага галавы

Данецк — разьвіты мэгаполіс, вялікі прамысловы і фінансавы цэнтар усходу Ўкраіны, г. зв. «шахтарская» сталіца.

Агульныя зьвесткі

• Даўжыня з поўначы на поўдзень — 28 км;
• Даўжыня з усходу на захад — 55 км;
• Колькасьць раёнаў — 9;
• Колькасьць пляцаў — 21;
• Колькасьць вуліцаў, бульвараў, праспэктаў — 2200;
• Агульная даўжыня вуліцаў — 2500 км;
• Вадасховішчы — Кальміўскае вадасховішча (60 га), Данецкае мора (206 га);
• Рэкі — 5: Кальміўс; Асмолаўка (13 км); Чарапашкіна (23 км); Скамарошка; Бахмутка.
• Колькасьць тэрыконаў — 125.

Этымалёгія назвы

Места арымала сваю назву ад рэчкі Северскі Данец, што цячэ на поўначы Данецкай вобласьці.

Гісторыя

Краявід Юзаўкі, 1912

• 1779: заснаваньне сяла Аляксандраўка на месцы сучаснага Данецку^[5].
• 1869: валіец Джон Юз распачаў будову мэталюргічнага заводу з працоўным селішчам (пасадам) Юзаўка або Юзава^[6]; гэтая дата лічыцца афіцыйным заснаваньнем Данецку.
• 1872: станцыя Канстантынаўскай чыгункі.
• 1917: атрымаў статус места.
• 1932: цэнтар вобласьці.
• 1970: ЮНЭСКО прызнала Данецк найлепшым прамысловым местам у сьвеце.
• 1978—2006: насельніцтва места перавышала 1 млн чалавек.

Насельніцтва

Рэальная колькасьць насельніцтва гораду значна адрозьніваецца ад насельніцтва ў межах ня толькі праз аглямэратыўнасьць, але і празь няўзгодненасьць адміністрацыйных межаў паміж Данецкам і Макееўкай. Гэтак, вялікія мікрараёны Данскі і Ўсходні апынуліся за рысай гораду, і юрыдычна не адносяцца да тэрыторыі места. Рэальнае насельніцтва гораду (без аглямэрацыі) складае каля 1,2 млн жыхароў.

• 1926 — 174 тыс. чал.
• 1939 — 474 тыс. чал.
• 1959 — 708 тыс. чал.
• 1971 — 891 тыс. чал.^[7]
• 1991 — 1160,7 тыс. чал.^[8]
• 2001 — 1033,4 тыс. чал.^[9]

Нацыянальны склад (2001)^[10]:

N	Нацыянальнасьць	Колькасьць	Агул. вага (%)
1	Расейцы	493 392	48,15
2	Украінцы	478 041	46,65
3	Беларусы	11 769	1,15
4	Грэкі	10 180	0,99
5	Габрэі	5087	0,50
6	Татары	4987	0,50
7	Армяне	4050	0,40
8	Азэрбайджанцы	2098	0,20
9	Грузіны	2073	0,20
	Іншыя	13 001	1,27
	Разам	1 024 678	100,00

Эканоміка

Эканоміку места складаюць 200 прамысловых прадпрыемстваў з аб’ёмам вытворчасьці больш за 5 млрд грн. і звыш 20000 прадпрыемстваў малога і сярэдняга бізнэсу, на якіх працуюць каля 180 тысячаў чалавек.

Прадпрыемствы па здабычы каменнага вуглю, чорнай і каляровай мэталюргіі, машынабудаваньня (вытворчасьць горнага, мэталюргічнага і іншага абсталяваньня, лядоўняў, кабэля, ровараў і інш.), хімічнай (заводы: хімічных рэактываў, плястмасаў і інш.) і коксахімічнай, харчовай, лёгкай (у тым ліку баваўнянай) прамысловасьці.

Галерэя

Культавыя збудаваньні

• 
  Катэдральны сабор
• 
  Праваслаўная царква
• 
  Грэка-каталіцкая царква
• 
  Царква Сьв. Георгія
• 
  Каталіцкі касьцёл
• 
  Царква Ўваскрасеньня Гасподняга
• 
  Царква Покрыва Прасьв. Багародзіцы

Сучасная архітэктура

• 
  Green Plaza
• 
  Данецкі плянэтар
• 
  Жылы комплекс King's Tower
• 
  Мост праз Кальміўс

Месты-сябры

• Шэфілд, Вялікабрытанія
• Бохум, Нямеччына
• Шарлеруа, Бэльгія
• Таранта, Італія
• Дэтройт, ЗША
• Масква, Расея
• Вільня, Летува
• Растоў-на-Доне, Расея

Крыніцы

1. http://gorod-donetsk.com/glava-administratsii/10678-biografiya
2. Статистичний збірник «Чисельність наявного населення України» на 1 січня 2017 року zip  (укр.)
3. Геннадий Рыбченков. Наши имена чужих городов // «Украина-Центр» № 47 2008
4. Український радянський енциклопедичний словник. — 2-е видання. — Т. 1. — К., 1986.
5. Феодосий Макаревский: Материалы для историко-статистического описания Екатеринославской Епархии: Церкви и приходы прошедшего XVIII столетия. — Екатеринослав: типография Я. М. Чаусского, 1880.
6. Юзово // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907.
7. Донецк // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.
8. Донецк // Большой энциклопедический словарь / Гл. ред. В. П. Шишков. — М.: НИ «Большая Российская энциклопедия», 1998. — 640 с.: ил. ISBN 5-85270-262-5.
9. Про кількість та склад населення Донецької області за підсумками Всеукраїнського перепису населення 2001 року  (укр.)
10. Всеукраїнський перепис населення 2001 року

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт мескага галавы