Геадэзія

Геадэ́зія — навука аб вызначэньні памераў, формы і гравітацыйнага поля Зямлі, вымярэньні аб’ектаў мясцовасьці з мэтай стварэньня мапаў і плянаў, правядзеньня праектна-пошукавых дасьледаваньняў.

Геадэзія
Навука
Зьвесткі
Падкляса ад	навукі пра Зямлю
Тэма	21679
Вывучаецца ў	Geodesy and Geoinformation[d] і Geodesy and Geoinformatics[d]
Прадмет вывучэньня	Парамэтры Зямлі
Гісторыя	history of geodesy[d]
Геадэзія ў Вікісховішчы

Геадэзія зьявілася за некалькі тысячагодзьдзяў да н. э. Прасьцейшыя геадэзічныя вымярэньні праводзіліся ў Бабілёне, Асырыі, Эгіпце, Грэцыі і інш.

З XVIII ст. праводзяцца градусныя вымярэньні формы і памеру Зямлі^[1]. У XIX ст на Беларусі геадэзічныя работы праводзілі М. Глушневіч, І. Ходзька. Начальнік трыянгуляцыі заходніх тэрыторыяў Расеі Ёсіф Жылінскі кіраваў вымярэньнем дугі паралелі 52° паўночнай шыраты.

Разьдзелы геадэзіі

• Вышэйшая геадэзія — вывучае гравітацыйнае поле Зямлі і яе форму, тэорыю і мэтады пабудовы апорнай геадэзічнай сеткі.
• Інжынэрная геадэзія — вывучае комплекс работ, якія выконваюцца пры праектаваньні, будаўніцтве і эксплюатацыі збудавантняў рознага прызначэнтня.
• Тапаграфія — арганізацыя і тэхналёгія вымярэньняў на мясцовасьці з мэтай стварэньня плянаў і мап.
• Касьмічная геадэзія — вывучае форму Зямлі і мэтады вызначэньня геаграфічных каардынатаў геадэзічных пунктаў на падставе назіраньняў з дапамогай штучных спадарожнікаў.
• Уласна геадэзія, якая распрацоўвае спосабы і мэтады вымярэньняў, выкарыстоўваемых ў інжынэрнай справе.

Глядзіце таксама

• Астраномія
• Геаграфія
• Геафізыка
• Картаграфія