Вежа валынскага тыпу
From Wikipedia, the free encyclopedia
Вежа валынскага тыпу або стоўп — тып манумэнтальных абарончых вежаў, якія ўзводзіліся на Валыні, а таксама на землях сучасных Беларусі і Польшчы ў другой палове XIII—XIV стагодзьдзі.

У пляне мелі круглую або прастакутную форму. Адпавядалі тагачаснай тактыцы актыўнага штурма з выкарыстаньнем камнекідальных машынаў.
Зьяўляюцца выбітнымі зьявамі ў гісторыі дойлідзтва ва ўсходніх славянаў: гэта былі адны зь першых мураваных абарончых пабудоваў, самыя першыя замкі, якія сымбалізавалі пераход да фэўдалізму.
Блізкіх да нямецкіх бэргфрыдаў, рэдка выконвалі жылыя функцыі (як францускі данжон).
На сёньняшні дзень захаваўся толькі стоўп у Камянцы.
- сяло Вэсэле, Бэрыславскі раён, Херсонская вобласць Вітаўтава вежа, пачатак XIV ст., захавалася. https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D1%96%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D1%8C%D0%BA%D1%96_%D0%B2%D0%B5%D0%B6%D1%96
- Мікалаеў не захавалася
- Стоўп’е
- Белавін
Літаратура
- Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.