Борыс Джонсан

Бо́рыс Джо́нсан (па-ангельску: Boris Johnson) — брытанскі палітык і пісьменьнік і былы журналіст, які займаў пасаду прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі зь ліпеня 2019 году па верасень 2022 году. Зьяўляецца лідэрам Кансэрватыўнай партыі, а з 2016 па 2018 гады займаў пасаду мэра Лёндана. Джонсан прытрымліваецца ідэалёгію нацыянальнага кансэрватызму^[10].

Борыс Джонсан
брыт. анг.: Boris Johnson
мэр Лёндану[d]
4 траўня 2008 — 7 траўня 2016
Папярэднік	Кен Лівінгстан[d]
Наступнік	Садык Хан[d]
міністар замежных справаў Вялікабрытаніі[d]
13 ліпеня 2016 — 9 ліпеня 2018
Папярэднік	Філіп Гэманд[d]
Наступнік	Джэрэмі Гант[d]
сябра таемнай рады Вялікабрытаніі[d]
з 2016
сябра 57-га парлямэнту Вялікабрытаніі[d]
8 чэрвеня 2017 — 6 лістапада 2019
сябра 56-га парлямэнту Вялікабрытаніі[d]
7 траўня 2015 — 3 траўня 2017
сябра 54-га парлямэнту Вялікабрытаніі[d]
5 траўня 2005 — 4 чэрвеня 2008
сябра 53-га парлямэнту Вялікабрытаніі[d]
7 чэрвеня 2001 — 11 красавіка 2005
прэм’ер-міністар Вялікабрытаніі[d]
24 ліпеня 2019 — 6 верасьня 2022
Папярэднік	Тэрэза Мэй
Наступнік	Ліз Трас
лідэр Кансэрватыўнай партыі Вялікабрытаніі[d]
23 ліпеня 2019 — 5 верасьня 2022
Папярэднік	Тэрэза Мэй
Наступнік	Ліз Трас
сябра 58-га парлямэнту Вялікабрытаніі[d]
12 сьнежня 2019 — 12 чэрвеня 2023
Першы лорд скарбу[d]
25 ліпеня 2019 — 6 верасьня 2022
Папярэднік	Тэрэза Мэй
Наступнік	Ліз Трас
Міністар грамадзянскай службы Вялікабрытаніі[d]
24 ліпеня 2019 — 6 верасьня 2022
Папярэднік	Тэрэза Мэй
Наступнік	Ліз Трас
міністар Зьвязу[d]
26 ліпеня 2019 — 6 верасьня 2022
Наступнік	Ліз Трас
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	19 чэрвеня 1964(1964-06-19)[1][2][3][…] (60 гадоў) Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША[4]
Партыя:	Кансэрватыўная партыя[5]
Сужэнец:	Алегра Мостын-Оўэн[d][6], Марына Ўілер[d][7] і Керы Джонсан[d][8]
Дзеці:	Міла Артур Джонсан[d], Каша Пічэс Джонсан[d], Тэадор Апола Джонсан[d], Лара Лэтыс Джонсан[d], Stephanie Macintyre Johnson[d], Ўілфрэд Джонсан[d], Romy Iris Charlotte Johnson[d] і Frank Alfred Odysseus Johnson[d]
Бацька:	Стэнлі Джонсан[d]
Маці:	Шарлота Джонсан Ўол[d][9]
Адукацыя:	Ітан Бэйліёл-каледж[d] (1986)
Узнагароды:	Ігнобэлеўская прэмія[d] (верасень 2020) таблічка на Алеі адвагі[d] (9 красавіка 2022) прэмія Ірвінга Крыстала[d] (2018)
Борыс Джонсан у Вікісховішчы

Джонсан атрымаў адукацыю ў Ітан-каледжы і вывучаў клясыку ў Бэйліёл-каледжы ў Оксфардзе. У 1986 годзе ён быў абраны прэзыдэнтам Оксфардзкага зьвязу. У 1989 годзе Джонсан стаў брусэльскім карэспандэнтам, а потым і палітычным аглядальнікам газэты The Daily Telegraph, дзе ягоныя артыкулы аказалі моцны эўраскептычны ўплыў на брытанцаў, які прытрымліваюцца правых поглядаў. З 1999 па 2005 гады быў рэдактарам часопісу The Spectator. Пасьля абраньня ў парлямэнт у 2001 годзе Джонсан быў ценявым міністрам пры лідэрах кансэрватарах Майкла Гаўарда і Дэйвіда Кэмэрана. У 2008 годзе палітык быў абраны мэрам Лёндана праз што падаў у адстаўку з Палаты абшчынаў. У 2012 годзе быў пераабраны на пасаду мэра. За часам свайго мандату на пасадзе мэра Джонсан курыраваў летнія Алімпійскія гульні 2012 году укараніў схему пракату ровараў, ініцыяваную ягоным папярэднікам, а таксама закупіў новыя аўтобусы New Routemaster. Ён таксама забараніў ужываньне алькаголю ў большай частцы грамадзкага транспарту Лёндану.

Пазьней Джонсан быў вядомым зацятым прыхільнікам пасьпяховай кампаніі Brexit у 2016 годзе. Пасьля рэфэрэндуме аб выхадзе Вялікабрытаніі з ЭЗ быў прызначаны міністрам замежных справаў у кабінэце Тэрэзы Мэй, а праз два гады ён падаў у адстаўку на знак пратэсту супраць падыходу Мэй да рэалізацыі Brexit. Пасьля адстаўкі ў 2019 годзе палітык быў абраны лідэрам кансэрватараў і прызначаны прэм’ер-міністрам. На выбарах у парлямэнт у 2019 годзе Джонсан прывёў Кансэрватыўную партыю да самай вялікай парлямэнцкай перамогі пачынаючы з 1987 году, набраўшы 43,6% галасоў, то бок найбольшую долю любой партыі з 1979 году.

Джонсан лічыцца супярэчлівай фігурай у палітыцы Вялікабрытаніі. Прыхільнікі лічаць яго аптымістычным і жартаўліным палітыкам, аднак, крытыкі вінавацяць яго ў элітарнасьці, прыязнасьці і забабонах. Ягоныя дзеяньні, якія прыхільнікі разглядаюць як прагматычныя, праціўнікі, як правіла, разглядаюць як каньюнктурныя.

Крыніцы

1. IMDb (анг.) — 1990.
2. Boris Johnson // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.
3. Lundy D. R. Alexander Boris de Pfeffel Johnson // The Peerage (анг.)
4. London Mayor Boris Johnson agrees to pay US tax bill — BBC.
5. https://www.workwithdata.com/person/boris-johnson-1964
6. https://www.express.co.uk/news/uk/1145235/boris-johnson-divorce-is-boris-johnson-divorced-marina-wheeler-carrie-symonds
7. https://timesofindia.indiatimes.com/world/uk/uk-pm-johnsons-divorce-with-indian-origin-wife-finalised/articleshow/75615513.cms
8. Boris Johnson and Carrie Symonds reportedly marry in secret ceremony (анг.) // The Guardian — United Kingdom: GMG, 2021. — ed. size: 107899 — ISSN 0261-3077
9. https://www.geni.com/people/Rt-Hon-Boris-Johnson-MP-PC/6000000011177409367
10. «It’s One Nation under Boris Johnson’s populist groove». The Times.

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт. (анг.)
• Джонсан. The Daily Telegraph. (анг.)