Алег Страхановіч

Але́г Мікала́евіч Страхано́віч (нарадзіўся 13 кастрычніка 1979 году, Пінск, БССР) — колішні беларускі футбаліст, паўабаронца. Уваходзіць у Клюб беларускіх бамбардзіраў для футбалістаў, якія забілі 100 і болей галоў на найвышэйшым узроўні^[2], а таксама ў Клюб Сяргея Алейнікава для беларускіх футбалістаў, якія згулялі 500 і болей афіцыйных матчаў^[3]. Чэмпіён 2002 году ў складзе БАТЭ.

Алег Страхановіч
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	13 кастрычніка 1979(1979-10-13)[1] (45 гадоў) Пінск, Берасьцейская вобласьць, БССР, СССР
Рост	183 см
Вага	78 кг
Пазыцыя	паўабаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
1996—1997	Хваля	15 (1)
1998—2001	Дынама Берасьце	103 (19)
2002—2004	БАТЭ	71 (23)
2005	Табол	10 (1)
2005—2008	Партызан Менск	75 (25)
2007	→ Коўна	17 (1)
2009—2010	Дынама Менск	61 (8)
2011	Нёман Горадня	29 (4)
2012	Славія Мазыр	24 (3)
2013	Смалявічы	23 (7)
2014—2017	Славія Мазыр	98 (13)
2018—2019	Маладэчна-2018	40 (4)
2020	Астравец	8 (0)
2020	Кронан[d]	7 (1)
Зборныя
2001	Беларусь (да 21)	2 (1)
2001—2008	Беларусь	15 (0)

Кар’ера

Клюбная

Выпускнік пінскай ДЮСШ. Першы трэнэр — Уладзіслаў Леўнікаў. Футбольную кар’еру пачаў у 1996 годзе ў пінскім «Камунальніку». Выступаў таксама за берасьцейскае «Дынама» з 1998 па 2001 гады і БАТЭ з 2002 па 2004 гады. Частку 2005 году правёў у казаскім «Таболе» з Кастанаю. У жніўні далучыўся да МТЗ-РІПА. У складзе сталічнага клюбу стаў бронзавым прызэрам чэмпіянату. Пазьней пасьпяхова выступаў у менскім «Дынама», гарадзенскім «Нёмане» і мазырскай «Славіі».

У лютым 2013 году перайшоў у клюб Першай лігі «Смалявічы-СТІ»^[4], дзе трэнэрам быў Юры Пунтус, зь якім Страхановіч працаваў у БАТЭ і МТЗ-РІПА. У кастрычніку 2013 году пакінуў «Смалявічы» пасьля сыходу з каманды Пунтуса^[5].

У лютым 2014 году далучыўся да мазырскай «Славіі», якую ачоліў Пунтус^[6]. У выніку распачаў сэзон 2014 году ў складзе мазырчукоў ў якасьці гуляючага трэнэра. Дапамог клюбу паводле вынікаў сэзону вярнуцца ў Найвышэйшую лігу. У сэзоне 2015 году трывала гуляў у асноўным складзе на пазыцыі атакуючага паўабаронцы. У студзені 2016 году падоўжыў кантракт з мазырчукамі^[7]. Сэзон 2017 году пачынаў, выходзячы на замену, пазьней пачаў часам зьяўляцца ў пачатковым складзе. Паводле вынікаў сэзону 2017 году «Славія» страціла месца ў Найвышэйшай лізе, і ў сьнежні 2017 году стала вядома, што Страхановіч пакінуў клюб^[8].

У красавіку 2018 году ўвайшоў у заяўку на другую лігу клюбу «Маладэчна-ДЮСШ-4»^[9]. Дапамог маладэчанскай камандзе паводле вынікаў сэзону 2019 году прабіцца ў Першую лігу. У красавіку 2020 году далучыўся да «Астраўцу», а ў жніўні перайшоў у стаўпецкі «Кронан»^[10]. Пакінуў каманду па заканчэньні сэзону 2020 году.

У зборнай

Выступаў у моладзевай (2 матчы, 1 гол) і алімпійскай (3 матчы) зборных Беларусі. Гулец нацыянальнай зборнай Беларусі (15 матчаў).

Дасягненьні

• Чэмпіён Беларусі: 2002
• Срэбраны прызэр чэмпіянату Беларусі: 2003, 2004, 2009
• Бронзавы прызэр чэмпіянату Беларусі: 2005, 2008
• Уладальнік Кубка Беларусі: 2008
• Найлепшы футбаліст чэмпіянату Беларусі: 2006
• У сьпісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2001, 2003, 2004, 2006, 2008

Статыстыка

Клюб	Сэзон	Чэмпіянат
		Дывізіён	Матчы	Галы
Славія Мазыр	2015	Найвышэйшая ліга	23	5
	2016	Найвышэйшая ліга	25	4
	2017	Найвышэйшая ліга	23	1
Маладэчна-ДЮСШ-4	2018	Другая ліга	22	4

Крыніцы

1. Oleg Strakhanovich // FBref (мн.)
2. Тур 5. Попурри. Гол-Страх! (рас.)
3. Клуб Алейникова. Олег Страханович. Люблю подкрасться незаметно (рас.)
4. Олег Страханович перешел в "Смолевичи-СТИ" (рас.)
5. Страханович покинул «Смолевичи-СТИ»(недаступная спасылка) (рас.)
6. Страханович, Гаев, Котляров, Слесарчук и еще 18 футболистов приняли участие в первой тренировке «Славии» (рас.)
7. Денис Ковалевский подписал контракт со "Славией". Страханович и Воронков продлили соглашения, Гречишко ушел (рас.)
8. Олег Страханович покинул "Славию" (рас.)
9. Вторая лига. Старт сезона. Чемпионат в чьем-то уме (рас.)
10. Олег Страханович перешел из "Островца" в "Кронон" (рас.)

Вонкавыя спасылкі

• Статыстыка «ПБ-Инфо» (рас.)