Кніга Выхаду

Кні́га Вы́хаду ці Выхад (па-габрэйску: שְׁמוֹת‎, Шмот — «Імёны»; па-лацінску: Exodus; па-старажытнагрэцку: Ἔξοδος; таксама «Другая кніга Майсея») — другая кніга Старога Запавету, Пяцікніжжа і ўсяе Бібліі. Кніга апісвае пэрыяд часу ад пачатку зьняволеньня жыдоў у Эгіпце фараонам, «які ня ведаў Язэпа» (Вых. 1:8), да першага месяцу другога году па выхаду іх з Эгіпту (Вых. 40:17), агулам каля 130 рокаў^{[lower-alpha 1]}. Складаецца з 40 разьдзелаў.

Кніга Старога Запавету Кніга Выхаду

Пяцікніжжа Майсеева

Кніга Роду Кніга Выхаду Сьвятарская кніга Кніга Лічбаў Паўтораны Закон

Прарокі

Першыя прарокі Кніга Ісуса сына Нава Кніга Судзьдзяў Першая кніга Царстваў Другая кніга Царстваў Трэцяя кніга Царстваў Чацьвертая кніга Царстваў Пазьнейшыя прарокі Кніга прарока Ісаі Кніга прарока Ераміі Кніга прарока Езэкііля Меншыя прарокі Кніга прарока Асіі Кніга прарока Ёіля Кніга прарока Амоса Кніга прарока Аўдзея Кніга прарока Ёны Кніга прарока Міхея Кніга прарока Навума Кніга прарока Абакума Кніга прарока Сафона Кніга прарока Агея Кніга прарока Захарыі Кніга прарока Малахіі

Пісаньні

Паэтычныя Псальмы Выслоўі Саламонавы Кніга Ёва Пяць скруткаў Найвышэйшая песьня Саламонава Кніга Рут Ераміін плач Эклезіяст Кніга Эстэр Гістарычныя Кніга прарока Данііла Кніга прарока Эздры Кніга прарока Нээміі Першая кніга летапісаў Другая кніга летапісаў

п а р

Зьмест

У кнізе Выхаду выкладзеная мінуўшчына габрэйскага народу «ад тае хвіліны, калі жыды пад прыгнётам фараонаў пачынаюць адчуваць узаемную салідарнасьць, збліжаюцца ўсё шчыльней і шчыльней пачуцьцём агульнай небясьпекі і цудамі, якія суправаджаюць Выхад з краіны зьняволеньня — да дараваньня закону на Сынаі, да атрыманьня поўнага нацыянальнага жыцьця, засяроджанага вакол галоўнае сьвятыні — Скініі»^[1].

Заключаны ў гэтыя межы, зьмест кнігі Выхад можа быць падзелены на тры часткі:

1. Першая пасьля кароткага ўступу (Вых. 1:1—7), зьвязвае аповед Кнігі Выхаду з кнігай Роду, распавядае пра вызваленьне жыдоўскага народу з эгіпецкага рабства (Вых. 1:8 — 13:16);
2. Другая выкладае гісторыю падарожжа жыдоў да гары Сынай (Вых. 13:17}} — 18:27)
3. Трэцяя апавядае пра ўкладаньне і абнаўленьне Запавету Бога з абраным народам (Вых. 19:1}} — Вых. 40:38).

Аўтарства кнігі

Аўтарам кнігі Выхаду, як бачна зь ейнага зьместу, ёсьць Майсей. Так, пасьля перамогі над амалікіцянамі ён атрымлівае ад Госпада павяленьне запісаць гэтую падзею: «напішы гэта на памяць у кнігу…» (Вых. 17:14). Падобны ж наказ быў дадзены Майсею пасьля аднаўленьня парушанага Ізраілем запавету: «І сказаў Гасподзь Майсею: напішы сабе словы гэтыя…» (Вых. 34:27). Роўным чынам перад урачыстым заключэньнем Запавету пасьля Сынайскага заканадаўства Майсей, пераказаўшы народу ўсе словы Гасподнія і ўсе законы, «напісаў Майсей усе словы Гасподнія» (Вых. 24:4).

Заўвагі

1. Згодна з традыцыйным пунктам погляду

Крыніцы

1. Толковая Библия Лопухина