Дашгын Гюльмамэдаў

Дашгын Гюльмамэд-аглы Гюльмамэдаў (па-грузінску: დაშგინ გულმამედ–ოკლი გულმამედოვი, па-азэрбайджанску: Daşqın Gülməmməd-oğlu Gülməmmədov; нарадзіўся 12 верасьня 1977 году ў Качэгані, Марнэулі, Грузінская ССР) — грузінскі палітык, лідэр азэрбайджанцаў Грузіі, грамадзка-палітычны дзяяч Грузіі і Азэрбайджану. Прэзыдэнт Нацыянальнай асамблеі азэрбайджанцаў Грузіі. Выканаўчы дырэктар Транснацыянальнага інстытуту інфармацыйнай бясьпекі (ТІІБ).

Дашгын Гюльмамэдаў
Прэзыдэнт Канфэдэрацыі цюрак Грузіі
2 лістапада 2011 — цяперашні час
Прэзыдэнт Нацыянальнай асамблеі азэрбайджанцаў Грузіі
24 лістапада 2002 — 14 сьнежня 2011
Наступнік:	Сулейман Аліеў
Выканаўчы дырэктар Транснацыянальнага інстытуту інфармацыйнай бясьпекі
6 жніўня 2008 — 10 жніўня 2009
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	12 верасьня 1977(1977-09-12) (47 гадоў) Kachaghani[d], Марнэуліцкі муніцыпалітэт, Грузінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Бацька:	Гюльмамэд Гюльмамэдаў[d]
Адукацыя:	Акадэмія дзяржаўнага кіраваньня пры прэзыдэнце Азэрбайджанскай рэспублікі[d]
Узнагароды:
Дашгын Гюльмамэдаў у Вікісховішчы

Біяграфія

Дашгын Гульмамедаў нарадзіўся ў сям’і інтэлігента 12 верасьня 1977 году ў сяле Качэгані Марнэульскага раёну Грузінскай ССР.

Адукацыя

З 1983 па 1994 год вучыўся ў Качэганскай сярэдняй школе № 1 імя М. Г. Маллаева. У 1998 годзе скончыў факультэт Сацыяльнага кіраваньня і сацыялёгіі Акадэміі дзяржаўнага кіраваньня пры прэзыдэнце Азэрбайджанскай Рэспублікі. У 2006 годзе скончыў Вышэйшую палітычную школу імя А. Тапчубашэва па спэцыяльнасьці «Кіраваньне інфармацыяй». У 2008 годзе скончыў Усходне-эўрапейскі інстытут эканомікі і адміністрацыйнага кіраваньня (Будапэшт, Вугоршчына). Вольна валодае азэрбайджанскай, расейскай, ангельскай, грузінскай, украінскай, беларускай, турэцкай, узбэцкай, сэрбскай, польскай і туркмэнскай мовамі.

Грамадзка-палітычная дзейнасьць

З 1992 па 1994 год быў актывістам Народна-дэмакратычнага руху азэрбайджанцаў Грузіі «Гейрат».

З 1994 году прымаў удзел у моладзевым руху Азэрбайджана. У верасьні ў Баку разам з Р. Ганагавым і А. Асрэтам стварыў Арганізацыю дэмакратычных студэнтаў і моладзі Азэрбайджана, у якой з 16 лістапада 1994 па 5 студзеня 1995 году займаў пост Выканаўчага сакратара Арганізацыйнага камітэта, а з 5 студзеня 1995 па 20 красавіка 1996 год быў намесьнікам старшыні па ідэалягічных пытаньнях. 20 красавіка 1996 год Дашгын Гульмамедоў стварыў Лігу міру моладзі Азэрбайджана, прэзыдэнтам якой быў з 7 чэрвеня 1996 па 2 траўня 1998 год. З 2 траўня 1998 году па 20 лістапада 2000 году быў старшынёй «Лігі дэмакратыі і волі моладзі Азэрбайджана».

У 1999 годзе Дашгын Гульмамедаў актывізаваў сваю грамадзка-палітычную дзейнасьць у Грузіі, уступіў у «Зьвяз грамадзянаў Грузіі», які тады ўзначальваў Эдуард Шэварнадзэ. Мэтай Гульмамедава тады была спроба аб’яднаць прадстаўнікоў азэрбайджанцаў Грузіі ў адзіны палітычны блок і шляхам выбараў прыйсьці да ўлады ў рэгіёне Барчалы (Квемо-Картлі). У 2001 году з-за канфлікту з уладамі Гульмамедоў пакінуў Зьвяз грамадзянаў Грузіі, пасьля чаго заняўся стварэньнем грамадзка-палітычнай арганізацыі Азэрбайджанцаў Грузіі. 9 сьнежня 2001 году па яго ініцыятыве была падпісаная Нацыянальная хартыя азэрбайджанцаў (цюрак) Грузіі. 10 сьнежня 2001 году была створана ўстаноўчая рада Нацыянальнай асамблеі азэрбайджанцаў Грузіі (НААГ). 29 траўня 2002 году Гульмамедоў быў абраны старшынёй Часавага вышэйшага камітэта НААГ, а 24 сьнежня 2002 году на першым (устаноўчым) зьезьдзе НААГ у Тбілісі быў абраны першым прэзыдэнтам НААГ. У 2003 годзе Гульмамедоў актыўна ўключаецца ў дзейнасьць па абароне праў азэрбайджанцаў, якія пражываюць у Грузіі, і іх інтэграцыю ў грамадзка-палітычнае жыцьцё краіны. 8 сакавіка 2003 году Гульмамедоў дамогся таго, што Кангрэс азэрбайджанцаў сьвету прызнаў НААГ адзіным прадстаўніком азэрбайджанцаў Грузіі. У лістападзе 2003 году Гульмамедаў як кіраўнік НААГ не падтрымаў «Рэвалюцыю руж» Міхаіла Саакашвілі, гэта ў 2004 годзе стала чыньнікам для перасьледу Гульмамедава і кіраўніцтва НААГ новымі ўладамі Грузіі. Зь лютага 2005 году Гульмамедоў пачынае цьвёрда крытыкаваць прэзыдэнта Грузіі Міхаіла Саакашвілі і ўлады Грузіі, вінавацячы іх у шавінізьме і аўтарытарызьме.

21 жніўня 2005 году супрацоўнікі міністэрства дзяржаўнай бясьпекі і генэральнай пракуратуры Грузіі арганізавалі ўзброены напад на хату Гульмамедава ў сяле Качегані з мэтай арыштаваць яго.

22 жніўня Гульмамедаў пакідае Грузію і арганізуе ў Баку, Трабзоне і Кіеве часовыя офісы НААГ у эміграцыі. Дэпартамент контрвыведкі МУС Грузіі абвясьціў Гульмамедава ў рэспубліканскі вышук. У сакавіку 2006 году Гульмамедоў пачынае выдаваць газэту «Hümmət» («Гуммет»), у якой цьвёрда крытыкаваўся Саакашвілі. Гэтую газэту патаемна вывозілі ў Грузію і распаўсюджвалі ў населеных азэрбайджанцамі рэгіёнах. А з 28 верасьня 2006 году пачынае выдаваць газэты «Azərbaycan Yolu» («Шлях Азэрбайджана») і «Yeni Düşüncə - Azərbaycan» («Новая Думка — Азэрбайджан»). Галоўным рэдактарам газэты «Azərbaycan Yolu» становіцца сам Гульмамедаў.

20 чэрвеня па ініцыятыве Гульмамедава ў турэцкім горадзе Эрзурум быў скліканы Форум прадстаўнікоў мусульман Грузіі, на якім было прынята рашэньне стварыць Мусульманскую Дэмакратычную Партыю Грузіі (МДПГ). У верасьні 2007 году Гульмамедаў разам з Ф. Аліевым і Хагані Эмінам стварыў канфэдэратыўную арганізацыю Міжнародная рада азэрбайджанцаў Грузіі (МСАГ), у якой быў абраны старшынём Прэзыдыюму. Як разьдзел НААГ, Гульмамедаў неаднаразова вінаваціў у шавінізьме прэзыдэнта Грузіі Саакашвілі, а таксама цьвёрда крытыкаваў Дэпартамэнт Контравыведкі МУС Грузіі.

16 сакавіка 2007 году ў горадзе Трабзон (Турэччына) на VI Зьезьдзе НААГ Гульмамедаў быў абраны прэзыдэнтам НААГ на чацьвёрты тэрмін. 18 верасьня 2007 году па інціцыятыве Гульмамедава Вярхоўны Меджліс НААГ на сваім пашыраным паседжаньні ў азэрбайджанскім горадзе Гянджа прыняў спэцыяльную рэзалюцыю з патрабаваньнем падаць дзяржаўны статут азэрбайджанскай мове і абвясьціць яго адным з афіцыйных моў Грузіі.

У лістападзе 2007 году Гульмамедаў падтрымаў на выбарах прэзыдэнта Грузіі кандыдатуру Фазіля Аліева. 26 лістапада 2007 году разам зь ім вярнуўся ў Грузію пасьля двухгадовай палітычнай эміграцыі і ў той жа дзень быў абраны сьпікерам яго цэнтральнага выбарчага штаба. Упершыню ў гісторыі Грузіі на пост прэзыдэнта краіны балатаваўся этнічны азэрбайджанец, кандыдатуру якога высунулі НААГ і МСАГ. 27 лістапада 2007 году пры пераходзе грузіна-азэрбайджанскай мяжы на мытным пасту «Чырвоны Мост» Гульмамедаў быў арыштаваны дэпартаментам контрвыведкі МУС Грузіі па абвінавачваньні ў падрыхтоўцы дзяржаўнага перавароту. 30 лістапада Тбіліскі гарадзкі суд прысудзіў Гульмамедава да зьняволеньня тэрмінам на 2 месяца па артыкуле 142-1 (расавая дыскрымінацыя) УК Грузіі, аднак ужо 4 сьнежня Гульмамедаў быў датэрмінова вызвалены прама ў зале суду. У студзені 2008 году Гульмамедаў разам з Фазілем Аліевым стварыў апазыцыйную палітычную партыю азэрбайджанцаў Грузіі «Партыя за Грузію», аднак у сакавіку 2008 году пакінуў партыю разам са сваімі прыхільнікамі з-за канфлікту з Аліевым. На пачатак 2009 году Дашгын Гульмамедаў зьяўляўся кіраўніком НААГ, знаходзіўся ў апазыцыі да прэзыдэнта Грузіі Міхаіла Саакашвілі.