![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Vizma_Belsevica.jpg/640px-Vizma_Belsevica.jpg&w=640&q=50)
Візма Бэлшавіца
From Wikipedia, the free encyclopedia
Візма Бэлшавіца (па-латыску: Vizma Belševica, пасьляшлюбнае прозьвішча Элсбэрга — Elsberga; 30 траўня 1931, Рыга — 6 жніўня 2005, тамсама) — латыская паэтка, празаік, драматург, кінасцэнарыстка, перакладчыца. Неаднаразова намінавалася на Нобэлеўскую прэмію. Аўтарка паэмы «Нататкі Індрыка Латыша на палях Лівонскай хронікі» (1971), зборнікаў паэзіі «Цяпло зямлі» (1959), «Мора палае» (1966), «Гадавыя кольцы» (1969), «Красавіцкі дождж» (1978), «Клубок матаецца» (1981), «Пара жаўталісьця» (1987), зборнік апавяданьняў «Аповеды з Кікурагса» (1965), «Няшчасьце ў доме» (1979), «Разьбітае сэрца на Дошцы гонару» (1997), кнігі аўтабіяграфічнай прозы «Біле» (1995) і іншых твораў.
Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзілася ...
Візма Бэлшавіца | |
![]() | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзілася | 30 траўня 1931(1931-05-30)[1][2] |
Памерла | 6 жніўня 2005(2005-08-06)[1][2] (74 гады) |
Пахаваная | |
Дзеці | Клаўс Элсбергс і Jānis Elsbergs[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэтка, пісьменьніца, перакладніца, драматург |
Гады творчасьці | з 1947 |
Мова | латыская мова[1] |
Узнагароды |
Закрыць