Sukarno

Si Sukarno, namundag Kusno Sosrodihardjo (Hunyo 4, 1901 - Hunyo 21, 1970) an enot na presidente kan Indonesya. Siya an naghingoa na gayo na makamit kan saiyang banwa an katalingkasan sa Netherlands. Siya nagin presidente poon 1945 sungdo 1967, namayo sa tahaw nin maribok na transisyon pasiring independensya. Si Sukarno hatdog kan saro sa saiyang heneral, si Suharto. An huri nagin presidente pormalmente kan Marso 1967.

Sukarno
Opisyal na pitik, 1949
Pinaka-inot Presidente kan Indonesya
Termino 18 Agosto 1945 – 12 Marso 1967
Prime Minister	Sutan Sjahrir Amir Sjarifuddin Mohammad Hatta Abdul Halim Muhammad Natsir Soekiman Wirjosandjojo Wilopo Ali Sastroamidjojo Burhanuddin Harahap Djuanda Kartawidjaja
Bise Presidente	Mohammad Hatta (1945–1956)
Suminunod ki	Opisyo minukna
Sinundan ni	Suharto
Presidente kan Pinagbunyog na mga Estado nin Indonesya
Termino 17 Desyembre 1949 – 17 Agosto 1950
Bise Presidente	Mohammad Hatta
Suminunod ki	Opisyo minukna
Sinundan ni	Opisyo winara'
Ika-11 Primer Ministro nin Indonesya
Termino 9 Hulyo 1959 – 25 Hulyo 1966
President	Siya mismo
Suminunod ki	Djuanda Kartawidjaja
Sinundan ni	Opisyo winara'
Personal na mga detalye
Kamundagan	Kusno Sosrodihardjo (1901-06-06)6 Hunyo 1901 Soerabaja, Dutch East Indies[1]
Kagadanan	21 Hunyo 1970(1970-06-21) (edad 69) Jakarta, Indonesya
Lulubngan	Bung Karno's Grave Blitar, East Java, Indonesia 8°05′05″S 112°10′34″E
Partido politikal	Indonesian National Party (1927–1931; 1945)
Langkaw	1.70 m (5 ft 7 in)
Agom
Mga aki	From Inggit Ratna Juami (adopted) Kartika (adopted) With Fatmawati Guntur Sukarnoputra Megawati Sukarnoputri Rachmawati Sukarnoputri Sukmawati Sukarnoputri Guruh Sukarnoputra With Hartini Taufan Sukarno Bayu Sukarno With Ratna Kartika Sari Dewi Sukarno With Haryati Ayu Gembirowati With Kartini Totok Suryawan
Alma mater	Bandung Institute of Technology
Lagda
Military service
Mga taon kan serbisyo	1945—1967
Ranggo	Supreme Commander
Commands	Indonesian National Armed Forces(As the Supreme Commander)
Battles/wars	Indonesian National Revolution Darul Islam Rebellion West New Guinea dispute Indonesia–Malaysia confrontation Indonesian mass killings of 1965–66

Adal asin pagkatawo

An mga magurang niya iyo sinda Raden Soekemi Sosrodihardjo, sarong aristokrata na nagtotokdo sa eslkwelahan primarya, asin si Ida Ayu Nyoman Rai, sarong taga-Bali sa distrito nin Buleleng.

Siya namundag sa pangaran na Kusno Sosrodihardjo sa Blitar, Javang Subangan sakop kan dati inapod na Dutch East Indies, ngonyan Indonesya na. Sa pagsunod sa ugaleng Javanesa, siya tina'wan bagong pangaran pakatapos maghelang nin makuri. Nagpoon siya sa pag'adal sa sarong eskwelahan na pinapadalagan kan mga Olandes. Kan siya isinobol kan saiyang ama sa Surabaya kan 1916, sa pag'entra sa segundarya, duman natagboan niya si Tjokroaminoto, na ngapit nagin sarong independista. Kan taon 1921 nagpoon na siyang mag'adal sa Technische Hogeschool (Instituto Teknikal) sa Bandung. Duman nagkua siya kan kursong inhenyero sibil, nasesentro sa arkitektura.

Makangalas ta sa dikit sanang mga edukadong elitista sa kolonya, si Sukarno matalasay sa pagtaram sa magkapirang lenggwahe. Bako sana siyang tataong magtaram kan Javanesa, Balinesa, asin kan Bahasa Indones, kundi maray siya sa Olandes. Maray man siya magtaram nin Aleman, Ingles, Pranses, Arabo asin sa Hapon, ini mga tataramon na tinotokdo sa saiyang eskwelahan. Nakatabang na gayo saiya an saiyang memoryang potograpiko asin an makuring pagkatale sa isip. ^[2]

Sa saiyang mga pag'adal, si Sukarno modernong gayo, magsa arkitektura o sa saiyang pulitika. Ipinaheling niya ini sa saiyang pagbadobado, sa pagplano urban kan kabesera, an Jakarta asin sa saiyang sosyalistang pulitika. Pero mayo siyang hilig daa sa pop music maski ngane gusto niya an arteng moderno; saiyang pinakulong an Koes Plus huli daa sa mga usmak na musika kaini apesar kaiyan siya mansana may dangog na maki-babae. Para saiya, an modernidad harap sa rasa, malinig asin makaSolnopan sa estilo, asin kontra Imperyalismo. ^[3]

Toltolan

1. A. Setiadi (2013), Soekarno Bapak Bangsa, Yogyakarta: Palapa, pp.21.
2. Ludwig M., Arnold (2004). King of the Mountain: The Nature of Political Leadership. University Press of Kentucky. p. 150.
3. Mrazek, Rudolf (2002). Engineers of Happy Land: Technology and Nationalism in a Colony. Princeton University Press. pp. 60–1, 123, 125, 148, 156, 191. ISBN 0691091625.; Kusno, Abidin (2000). Behind the Postcolonial: Architecture, Urban Space and Political Cultures. Routledge. ISBN 0415236150.